روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۴۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن صفوان عن فضل ابي العباس عن ابي عبد الله ع قال :

مَا يَصْنَعُ أَحَدُكُمْ أَنْ يُظْهِرَ حَسَناً وَ يُسِرَّ سَيِّئاً أَ لَيْسَ يَرْجِعُ إِلَى نَفْسِهِ فَيَعْلَمَ أَنَّ ذَلِكَ لَيْسَ كَذَلِكَ وَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بَلِ اَلْإِنْسََانُ عَلى‏ََ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ إِنَّ اَلسَّرِيرَةَ إِذَا صَحَّتْ قَوِيَتِ اَلْعَلاَنِيَةُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۸۱

امام صادق (ع) فرمود: چه كار مى‏كند آنكه را از شماها كار خويش را فاش مى‏كند و كردار بدش را نهان مى‏سازد، آيا به خود بر نمى‏گردد و حساب خود را نمى‏كند تا بداند كه نبايد چنين باشد با اينكه خدا عز و جل مى‏فرمايد (۱۴ سوره قيامه): «بلكه انسان به خود بينا است» راستى هر گاه نهان درست شد، آشكار و عيان نيرومند است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۰۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: چه ميكند آنكه از شما خوبى را ظاهر و بدى را در باطن ميدارد مگر بباطن خود مراجعه نميكند تا بداند موضوع چنان نيست، در صورتى كه خداى عز و جل ميفرمايد:

«بلكه انسان بخود بيناست، اگر چه عذرها براى خود تراشد ۱۴- سوره ۷۵» باطن هر گاه درست شد ظاهر هم نيرومند مى‏شود (اعضاء و جوارحش بعبادت توانا و محكم مى‏شود بر خلاف ريا كار كه در عبادت براى خدا سست و كسل است).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۰۷

ابو على اشعرى، از محمد بن عبد الجبّار، از صفوان، از فضيل- يعنى ابو العبّاس-، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «يكى از شما نمى‏تواند كه چيز خوبى را ظاهر سازد و چيز بدى را پنهان گرداند. آيا چنان نيست كه به خود رجوع كند تا بداند كه آن همچنان نيست؟ و خداى عز و جل مى‏فرمايد: «بَلِ الْإِنْسانُ عَلى‏ نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ» «۱». به درستى كه چون نهان، صحيح و درست باشد، آشكار، قوى باشد». حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از محمد بن جمهور، از فضاله، از معاويه، از فضل، از امام جعفر صادق عليه السلام مثل اين را روايت كرده است. __________________________________________________

(۱). قيامت، ۱۴. انسان بر جان خود بينا است.