روایت:الکافی جلد ۱ ش ۷۳۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن ابي نصر قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا ع‏ إِذَا مَاتَ اَلْإِمَامُ بِمَ يُعْرَفُ اَلَّذِي بَعْدَهُ فَقَالَ لِلْإِمَامِ عَلاَمَاتٌ مِنْهَا أَنْ يَكُونَ أَكْبَرَ وُلْدِ أَبِيهِ وَ يَكُونَ فِيهِ اَلْفَضْلُ وَ اَلْوَصِيَّةُ وَ يَقْدَمَ اَلرَّكْبُ فَيَقُولَ إِلَى مَنْ أَوْصَى فُلاَنٌ فَيُقَالَ إِلَى فُلاَنٍ وَ اَلسِّلاَحُ فِينَا بِمَنْزِلَةِ اَلتَّابُوتِ فِي‏ بَنِي إِسْرَائِيلَ‏ تَكُونُ اَلْإِمَامَةُ مَعَ اَلسِّلاَحِ حَيْثُمَا كَانَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۳۸۱

ابن ابى نصر گويد: به امام رضا (ع) گفتم: وقتى كه امام بميرد با چه امام بعد از او شناخته شود؟ فرمود: امام نشانه‏ها دارد: يكى اينكه بزرگترين پسرهاى پدر خود مى‏باشد و داراى فضيلت و وصيت است و معروف است به طورى كه يك شتر سوار كه از خارج وارد شهر مى‏شود، مى‏پرسد: فلان امام به كه وصيت كرده؟ مى‏گويند: به فلانى، و سلاح در ميان ما چون تابوت است در ميان بنى اسرائيل و امامت به همراه سلاح است هر جا كه باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۶

عبد الاعلى گويد: بامام صادق عليه السلام عرضكردم: كسى كه منصب امامت را غصب كرده و بناحق ادعا ميكند، چه دليلى بر رد اوست؟ فرمود: راجع بحلال و حرام از او بپرسند (درست پاسخ نگفتنش دليل بر ادعاى دروغش مى‏باشد) سپس بمن رو كرد و فرمود: سه دليل هست كه جز در صاحب امر امامت فراهم نيايد: ۱- سزاوارترين مردمست نسبت بامام پيش از خود (از لحاظ خويشاوندى، صفات كماليه، و اخلاق و رفتار) ۲- و سلاح نزد اوست ۳- و وصيت امام سابق در باره او مشهور است بطورى كه چون در شهر امام وارد شوى و از عموم مردم و كودكان هم كه بپرسى: فلان امام بچه شخصى وصيت كرده؟ ميگويند بفلان پسر فلان.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۸۹۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن ابى نصر روايت كرده است كه گفت:به خدمت ابوالحسن حضرت امام رضا عليه السلام عرض كردم كه: چون امام از دنيا برود، امامى كه بعد از اوست، به چه چيز شناخته مى‏شود؟ فرمود كه: «امام را علاماتى چند است: از جمله آنها، آن است كه از همه فرزندان پدرش بزرگ‏تر باشد، و در او فضل (كه مراد از آن، صلاح و كمال نفس و علم به شرايع است) باشد، و وصيّت ظاهره به او تعلّق گرفته باشد، و سواران كه وارد شهر مى‏گردند و مى‏گويند كه فلان كس به سوى كى وصيّت كرده، همه كس بگويند كه: به سوى فلان. و سلاح پيغمبر در ميان ما، به منزله تابوت است در ميان بنى‏اسرائيل، و امامت با سلاح مى‏باشد، در هر جا كه باشد».