المعارج ١٤
ترجمه
المعارج ١٣ | آیه ١٤ | المعارج ١٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یُنجِیهِ»: او را رستگار کند و مایه نجاتش شود. فاعل این فعل ضمیر مستتر است و به فداء بر میگردد.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۸، سوره معارج
- مضامين سوره مباركه معارج و مكى و مدنى بودن آن
- مراد از سؤ ال سائل بعذاب واقع
- مقصود از توصيف خداى تعالى به ((ذى المعارج ))
- منظور از عروج ملائكه و روح در روز قيامت به سوى خدا
- مراد از اينكه كفار عذاب قيامت را دور مى بينند و خداوند نزديك مى بيند.
- بيان سختى روز قيامت بر گنهكاران به نحوى كه از فرزندان و كسان خود حالى نمىپرسند و حتى آرزو مى كنند آنها را فدايى خود كنند.
- ويژگى آتش جهنم و بيان كسانى را كه بسوى خود مى طلبد
- روايتى درباره نزول آيات ((ساءل سائل بعذاب واقع ....)) درباره مردى كه از نصبامير المومنين (عليه السلام ) به خلافت به خشم آمده تقاضاى عذاب كرد
- چند روايت ديگر در ذيل آيات مربوط به طول روز قيامت واحوال آن روز
نکات آیه
۱ - مجرمان در قیامت، براى نجات خود از عذاب الهى، آماده فدا کردن همه انسان هاى کره زمین اند. (و من فى الأرض جمیعًا)
۲ - مجرمان در قیامت، براى نجات خود از عذاب الهى، آماده فدا کردن همه محبوب ها و خلایق زمینى اند (انس، جن و...). (و من فى الأرض جمیعًا ثمّ ینجیه) «مَن» براى مطلق موجودات شعورمند وضع شده است و برداشت یاد شده، مبتنى بر همین وضع اصلى است.
۳ - عذاب الهى در آخرت، براى مجرمان بس طاقت فرسا و غیر قابل تحمّل است. (یودّ المجرم لویفتدى من عذاب یومئذ ببنیه ... و من فى الأرض جمیعًا ثمّ ینجیه) حاضر شدن مجرمان به فدا کردن همه خویشان و خلایق براى نجات خود از عذاب، گویاى برداشت یاد شده است.
۴ - حبّ ذات، نیرومندترین و عزیزترین دوستى ها است. (یودّ المجرم لویفتدى من عذاب یومئذ ببنیه ... و من فى الأرض جمیعًا ثمّ ینجیه) رضایت به فدا شدن همه عزیزان و محبوبان عالم، براى نجات جان خویش از عذاب الهى، بیانگر حقیقت یاد شده است.
موضوعات مرتبط
- انسان: تفدیه انسان ها ۱; خوددوستى انسان ۴
- عذاب: اهمیت نجات از عذاب اخروى ۱، ۲; سختى عذاب اخروى ۳; ویژگیهاى عذاب اخروى ۳
- قیامت: فدیه در قیامت ۱، ۲
- گناهکاران: عذاب اخروى گناهکاران ۳; گناهکاران در قیامت ۱، ۲
- موجودات: تفدیه موجودات ۲