روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن ابي بصير قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ عَنْ رَجُلٍ قَتَلَ مَجْنُوناً قَالَ إِنْ كَانَ أَرَادَهُ فَدَفَعَهُ عَنْ نَفْسِهِ فَقَتَلَهُ فَلاَ شَيْ‏ءَ عَلَيْهِ مِنْ قَوَدٍ وَ لاَ دِيَةٍ وَ يُعْطَى وَرَثَتُهُ دِيَتَهُ مِنْ بَيْتِ مَالِ‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ قَالَ فَإِنْ كَانَ قَتَلَهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونَ اَلْمَجْنُونُ أَرَادَهُ فَلاَ قَوَدَ لِمَنْ لاَ يُقَادُ مِنْهُ‏ وَ أَرَى أَنَّ عَلَى قَاتِلِهِ اَلدِّيَةَ فِي مَالِهِ يَدْفَعُهَا إِلَى وَرَثَةِ اَلْمَجْنُونِ وَ يَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَتُوبُ إِلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶۹

ابو بصير گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: مردى ديوانه‏اى را كشت حكم چيست؟ فرمود: اگر ديوانه قصد آزار او را داشته و وى از خود دفاع كرده و در نتيجه ديوانه كشته شده است، چيزى بر عهده او نيست، نه قصاص و نه ديه، و ديه ديوانه را از بيت المال به ورثه او ميدهند، و فرمود: در صورتى كه بدون اينكه ديوانه قصد آزار وى را داشته باشد كشته شده است، پس قصاصى نيست در مورد كسى كه خود قصاص نمى‏شود و در نظر من حكم خدا آنست كه: قاتل از مال خويش ديه را به ورثه مجنون بپردازد و خود از خداوند عزّ و جلّ طلب آمرزش كرده و به سوى او توبه نمايد.