روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۱
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات
و روي الحسن بن محبوب عن علي بن رياب عن ابي بصير قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۲۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۶۹
ابو بصير گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: مردى ديوانهاى را كشت حكم چيست؟ فرمود: اگر ديوانه قصد آزار او را داشته و وى از خود دفاع كرده و در نتيجه ديوانه كشته شده است، چيزى بر عهده او نيست، نه قصاص و نه ديه، و ديه ديوانه را از بيت المال به ورثه او ميدهند، و فرمود: در صورتى كه بدون اينكه ديوانه قصد آزار وى را داشته باشد كشته شده است، پس قصاصى نيست در مورد كسى كه خود قصاص نمىشود و در نظر من حكم خدا آنست كه: قاتل از مال خويش ديه را به ورثه مجنون بپردازد و خود از خداوند عزّ و جلّ طلب آمرزش كرده و به سوى او توبه نمايد.