روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۷۰۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عن جعفر بن عثمان قال :

وَ حَمَلَ أَبِي مَتَاعاً إِلَى‏ اَلشَّامِ‏ مَعَ جَمَّالٍ فَذَكَرَ أَنَّ حِمْلاً مِنْهُ ضَاعَ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقَالَ أَ تَتَّهِمُهُ فَقُلْتُ لاَ قَالَ فَلاَ تُضَمِّنْهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۴۷

جعفر بن عثمان گفت: پدرم متاعى را با شتردارى به شام فرستاده بود، شتردار ادّعا كرد يكى از بارها در بيابان گم شده است، من اين را به امام صادق عليه السّلام عرض كردم، حضرت فرمود: او را متّهم مى‏دارى؟ (يعنى به او گمان بد دارى؟) عرض كردم: نه، فرمود: تاوان از او مگير.