روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۸۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي ادريس بن زيد عن ابي الحسن ع قال :

وَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ‏ فِدَاكَ إِنَّ لَنَا ضِيَاعاً وَ لَهَا اَلدُّولاَبُ وَ فِيهَا مَرَاعِي وَ لِلرَّجُلِ مِنَّا غَنَمٌ وَ إِبِلٌ وَ يَحْتَاجُ إِلَى تِلْكَ اَلْمَرَاعِي لِغَنَمِهِ وَ إِبِلِهِ أَ يَحِلُّ لَهُ أَنْ يَحْمِيَ اَلْمَرَاعِيَ لِحَاجَتِهِ إِلَيْهَا قَالَ إِذَا كَانَتِ اَلْأَرْضُ أَرْضَهُ فَلَهُ أَنْ يَحْمِيَ وَ يُصَيِّرَ ذَلِكَ إِلَى مَا يَحْتَاجُ إِلَيْهِ وَ قُلْتُ لَهُ اَلرَّجُلُ يَبِيعُ اَلْمَرْعَى فَقَالَ إِذَا كَانَتِ اَلْأَرْضُ أَرْضَهُ فَلاَ بَأْسَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۳۴

ادريس بن زيد گويد: به حضرت رضا عليه السّلام عرض كردم: فدايت گردم ما آب و زمين داريم و چرخ و چاه، و در آن مراتعى است، يكى از ما گلّه گوسفند و شتر دارد و خود به آن چراگاهها نياز دارد. آيا مى‏تواند آنجا را براى چريدن اغنام و احشام خود قرق كند و نگذارد گوسفند ديگرى در آنجا بچرد؟ فرمود: اگر زمين ملك اوست اين حقّ را دارد كه از ديگران جلوگيرى نمايد و منحصر براى رفع نياز خود گرداند، عرض كردم: شخص مى‏تواند علف مرتع و چراگاه را بفروشد؟ فرمود: اگر زمين از آن اوست اشكالى ندارد.