روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۷۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْخَلِيَّةِ وَ الْبَرِيئَةِ وَ الْبَتَّةِ وَ الْبَائِنِ وَ الْحَرَام

روي احمد بن محمد بن ابي نصر البزنطي عن محمد بن سماعه عن زراره عن ابي جعفر ع قال :

وَ سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ قَالَ لاِمْرَأَتِهِ أَنْتِ عَلَيَّ حَرَامٌ فَقَالَ لَوْ كَانَ لِي عَلَيْهِ سُلْطَانٌ لَأَوْجَعْتُ رَأْسَهُ‏ وَ قُلْتُ لَهُ اَللَّهُ تَعَالَى أَحَلَّهَا لَكَ فَمَنْ حَرَّمَهَا عَلَيْكَ إِنَّهُ لَمْ يَزِدْ عَلَى أَنْ كَذَبَ فَزَعَمَ أَنَّ مَا أَحَلَّ اَللَّهُ لَهُ حَرَامٌ وَ لاَ يَدْخُلُ عَلَيْهِ طَلاَقٌ وَ لاَ كَفَّارَةٌ فَقُلْتُ لَهُ فَقَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يََا أَيُّهَا اَلنَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مََا أَحَلَّ اَللََّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضََاتَ أَزْوََاجِكَ وَ اَللََّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ `قَدْ فَرَضَ اَللََّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمََانِكُمْ‏ فَجَعَلَ عَلَيْهِ فِيهِ اَلْكَفَّارَةَ فَقَالَ إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْهِ جَارِيَتَهُ‏ مَارِيَةَ وَ حَلَفَ أَنْ لاَ يَقْرَبَهَا وَ إِنَّمَا جُعِلَتْ عَلَيْهِ اَلْكَفَّارَةُ فِي اَلْحَلْفِ وَ لَمْ يُجْعَلْ عَلَيْهِ فِي اَلتَّحْرِيمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۵۷

زراره گويد: از امام باقر عليه السّلام پرسيدم: مردى به زوجه‏ خويش گفته است: تو بر من حرامى چه كند؟ فرمود: اگر من بر وى قدرتى داشتم او را بدين كار عقوبت ميكردم، و باو ميگفتم: خداوند متعال او را بر تو حلال كرده چه كسى او را بر تو حرام كرده است؟ و او كارى انجام نداده جز پندار دروغى كه گمان كرده آنچه خداوند آن را حلال كرده حرام است، و اين نه طلاق براى او شده و نه كفّاره دارد، به آن حضرت عرض كردم پس با گفتار خداوند عزّ و جلّ كه به پيغمبرش فرموده يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ وَ اللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ. قَدْ فَرَضَ اللَّهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمانِكُمْ.

(اى پيامبر چرا بر خود حرام كنى چيزى را كه خداوند بر تو مباح نموده براى خشنودى برخى از همسرانت و خداوند آمرزنده و مهربانست، آرى خداوند براى گشادن سوگندهاى شما كفّاره قرار داده است) چه بايد كرد كه رسما كفّاره براى قسم معيّن كرده است، امام عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله همخوابگى با ماريه را بر خود با خوردن سوگند حرام كرده بود، و كفّاره براى شكستن سوگند بود نه تحريم مقاربت با ماريه.