المنافقون ١١
ترجمه
المنافقون ١٠ | آیه ١١ | المنافقون ١٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«نَفْساً»: (نگا: بقره / و و .
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - درخواست مهلت، هر چند اندک به هنگام فرارسیدن مرگ فایده ندارد. (فیقول لولا أخّرتنى إلى أجل قریب ... و لن یؤخّر اللّه نفسًا إذا جاء أجلها)
۲ - زندگى دنیایى، انسان ناپایدار است. (و لن یؤخّر اللّه نفسًاإذا جاء أجلها)
۳ - مرگ، سرنوشت حتمى همه انسان ها (و لن یؤخّر اللّه نفسًا إذا جاء أجلها)
۴ - هرکس، داراى اجل (زمان مردن) معینى است که فرا خواهد رسید. (و لن یؤخّر اللّه نفسًا إذا جاء أجلها)
۵ - در صورت فرارسیدن اجل هرکس، مرگش قطعى است. (و لن یؤخّر اللّه نفسًا إذا جاء أجلها)
۶ - مرگ انسان ها، در اختیار خداوند است. (و لن یؤخّر اللّه نفسًا إذا جاء أجلها)
۷ - خداوند، هیچ کس را پس از فرارسیدن مرگش، مهلت نمى دهد. (و لن یؤخّر اللّه نفسًا إذا جاء أجلها)
۸ - آگاهى گسترده و همه جانبه خداوند، به اعمال انسان (و اللّه خبیر بما تعملون)
۹ - نیک بختى یا بدبختى انسان پس از مرگ، در گرو اعمال خوب یا بد او است. (و لن یؤخّر اللّه ... و اللّه خبیر بما تعملون)
۱۰ - توجه و اذعان به آگاهى همه جانبه خداوند به اعمال مردمان، برانگیزاننده انسان به کارهاى نیک و پرهیز از کارهاى ناپسند (و اللّه خبیر بما تعملون)
روایات و احادیث
۱۱ - «عن أبى جعفر(ع) فى قول اللّه: «و لن یؤخّر اللّه نفساً إذا جاء أجلها» قال: إنّ عنداللّه کُتُباً مرقومةً یقدّم منها ما یشاء و یؤخّر ما یشاء فإذا کان لیلة القدر أنزل اللّه فیها کلَّ شىء یکون إلى لیلة مثلها فذلک قوله: «و لن یؤخّر اللّه نفساً إذا جاء أجلها» إذا أنزله و کتبه کتّاب السماوات و هو الذى لایؤخّره;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند: «و لن یؤخّر اللّه نفساً إذا جاء أجلها» روایت شده که فرمود: نزد خداوند کتاب هایى است [که حوادث آینده] در آنها نوشته شده [و آن حوادث قطعى نیست]. خداوند هر چه را از آن بخواهد، مقدم مى آورد و هر چه را بخواهد تأخیر مى اندازد. پس چون شب قدر فرا رسد، آنچه را که تا شب قدر سال بعد باید واقع شود، نازل مى کند [و حتمى مى سازد] و این است سخن خدا: «و لن یؤخّر اللّه نفساً إذا جاء أجلها»; یعنى، آن گاه که خداوند اجل را [در شب قدر] نازل کرد و کاتبان آسمان آن را ثبت کردند، آن همان است که به تأخیر نمى اندازد».
موضوعات مرتبط
- اجل: اجل مسمى ۴، ۵، ۱۱
- انسان: اجل انسان ها ۳، ۴، ۱۱; فرجام انسان ها ۳
- انگیزش: عوامل انگیزش ۱۰
- خدا: اختصاصات خدا ۶; علم خدا به اعمال ۸; مهلتهاى خدا۷; وسعت علم خدا ۸
- ذکر: آثار ذکر علم خدا ۱۰
- زندگى: ناپایدارى زندگى دنیوى ۲
- سعادت: عوامل سعادت اخروى ۹
- شقاوت: عوامل شقاوت اخروى ۹
- عمل: آثار عمل ناپسند ۹; زمینه اجتناب از عمل ناپسند ۱۰
- عمل صالح: آثار عمل صالح ۹; زمینه عمل صالح ۱۰
- مرگ: استمهال هنگام مرگ ۷; بى تأثیرى استمهال هنگام مرگ ۱; حتمیت مرگ ۳، ۵، ۱۱; منشأ مرگ ۶; وقت مرگ ۴
منابع
- ↑ تفسیر قمى، ج ۲، ص ۳۷۱; نورالثقلین، ج ۵، ص ۳۳۷، ح ۲۲.