روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۴۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و قال اسحاق بن عمار :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنِّي قَدْ وَطَّنْتُ نَفْسِي عَلَى لُزُومِ اَلْحَجِّ كُلَّ عَامٍ بِنَفْسِي أَوْ بِرَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي بِمَالِي فَقَالَ وَ قَدْ عَزَمْتَ عَلَى ذَلِكَ قُلْتُ نَعَمْ قَدْ عَزَمْتُ عَلَى ذَلِكَ فَقَالَ إِنْ فَعَلْتَ ذَلِكَ فَأَيْقِنْ بِكَثْرَةِ اَلْمَالِ أَوْ أَبْشِرْ بِكَثْرَةِ اَلْمَالِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۳

و اسحاق بن عمّار گويد: به امام صادق عليه السّلام گفتم: من تصميم گرفته‏ام كه همه ساله در كار حج باشم، و اين كار را يا خود مباشرت كنم، يا مردى از خانواده خود را با سرمايه خويش بحج بفرستم، امام فرمود: آيا بر اين كار عزم دارى؟ گفتم آرى (عزم دارم) فرمود: اگر چنين كرده‏اى پس بر افزون شدن ثروتت يقين ميدار، يا مژده باد تو را به فراوانى مال.