الصف ٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۵۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند؛ ولی خدا نور خود را کامل می‌کند هر چند کافران خوش نداشته باشند!

مى‌خواهند نور خدا را با دهان‌هاى خود خاموش كنند، ولى خدا كامل‌كننده‌ى نور خويش است، هر چند كافران خوش نداشته باشند
مى‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش كنند و حال آنكه خدا -گر چه كافران را ناخوش افتد- نور خود را كامل خواهد گردانيد.
کافران می‌خواهند تا نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت.
می خواهند نور خدا را با دهان هایشان خاموش کنند در حالی که خدا کامل کننده نور خود است، گرچه کافران خوش نداشته باشند.
مى‌خواهند نور خدا را به دهانهايشان خاموش كنند ولى خدا كامل‌كننده نور خويش است، اگر چه كافران را ناخوش آيد.
می‌خواهند نور الهی را با سخنان خویش خاموش کنند و حال آنکه خداوند کمال بخش نور خویش است، ولو آنکه کافران ناخوش داشته باشند
مى‌خواهند كه نور خدا را با دهانهاشان خاموش كنند، و حال آنكه خدا تمام‌كننده نور- يعنى دين- خويش است هر چند كه كافران خوش ندارند.
می‌خواهند نور (آئین) خدا را با دهانهایشان خاموش گردانند، ولی خدا نور (آئین) خود را کامل می‌گرداند، هرچند که کافران دوست نداشته باشند.
می‌خواهند نور خدا را با دهان‌هاشان خاموش کنند حال آنکه خدا -گر چه کافران را بسی ناخوش آید- نور خود را کامل‌کننده است.
خواهند خموش کنند نور خدا را با دهانهای خویش و خدا است تمام‌کننده نور خویش و اگر چه ناخوش دارند کافران‌


الصف ٧ آیه ٨ الصف ٩
سوره : سوره الصف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نُورَ»: مراد نور کفرستیز اسلام و شریعت غراء محمدی است. «مُتِمّ»: کامل‌کننده. «اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ»: خدا خورشید اسلام را در همه جا پرتوافکن می‌کند و چنین آئینی را جهانگستر می‌سازد. «یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللهِ ...»: (نگا: توبه / ). حرف (لِ) به معنی (أَنْ) می‌باشد (نگا: المصحف المیسر).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - اسلام و قرآن، نور الهى است. (یریدون لیطفؤا نور اللّه) با توجه به آیه قبل، استفاده مى شود که مراد از «نور اللّه» قرآن و اسلام است.

۲ - هدف کافران از اتهام سحر به پیامبر(ص)، مبارزه با اسلام و خاموش کردن نور خدا بود. (فلمّا جاءهم ... قالوا هذا سحر ... یریدون لیطفؤا نور اللّه)

۳ - پشتیبانى همه جانبه از دین اسلام و فروزان نگه داشتن نور آن، وعده قطعى و حتمى خداوند (و اللّه متمّ نوره)

۴ - تلاش براى خاموش کردن نور اسلام، تلاشى مذبوحانه و بى فرجام است. (یریدون لیطفؤا نور اللّه ... و اللّه متمّ نوره)

۵ - تلاش هاى گسترده کافران علیه اسلام، به مثابه پفى ناچیز در مقابل نورى عظیم و درخشان (یریدون لیطفؤا نور اللّه بأفوههم)

۶ - اراده خداوند، بر گسترش اسلام و تعالیم قرآن در سراسر گیتى (یریدون لیطفؤا ... و اللّه متمّ نوره)

۷ - هر گونه تدبیر و تلاش در راستاى مبارزه با اسلام و قرآن، مغلوب اراده خداوند و محکوم به شکست است. (یریدون لیطفؤا ... و اللّه متمّ نوره)

۸ - قرآن و اسلام، کتاب و آیینى جاودان (و اللّه متمّ نوره)

۹ - کافران بنى اسرائیل، ناخرسند از گسترش اسلام و در تلاش براى نابودى آن (یریدون لیطفؤا نور اللّه ... و لو کره الکفرون) با توجه به آیات پیشین، به دست مى آید که از مصادیق مورد نظر در «و لو کره الکافرون»، بنى اسرائیل مى باشد.

۱۰ - رشد و شکوفایى اسلام، امرى گران و ناگوار براى کافران (و اللّه متمّ نوره و لو کره الکفرون)

۱۱ - مخالفت با اسلام و قرآن، کفر است. (یریدون ... و اللّه متمّ نوره و لو کره الکفرون)

روایات و احادیث

۱۲ - «عن عمّار بن موسى الساباطىّ عن أبى عبداللّه(ع) قال: سمعته و هو یقول: لم تخل الأرض منذ کانت من حُجّة عالم یُحیِى فیها ما یُمیتُون الحقّ ثمّ تلا هذه الآیة «یریدون لیطفؤا نور اللّه بأفواههم و اللّه متمّ نوره و لو کره الکافرون»;[۱] عمار ساباطى گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که مى فرمود: زمین هیچ گاه از حجت آگاه خالى نبود; حجتى که زنده کند حقى را که در زمین میرانده اند. سپس این آیه را تلاوت فرمود: یریدون لیطفؤا نوراللّه بأفواههم و اللّه متمّ نوره...».

موضوعات مرتبط

  • اسلام: آثار گسترش اسلام ۹، ۱۰; آثار مخالفت با اسلام ۱۱; جاودانگى اسلام ۴، ۸; حتمیت حمایت از اسلام ۳; شکست مبارزه با اسلام ۷; منشأ گسترش اسلام ۶; نورانیت اسلام ۱، ۴
  • اسلام ستیزان: شکست اسلام ستیزان ۴
  • بنى اسرائیل: عوامل ناخشنودى بنى اسرائیل ۹
  • تشبیهات قرآن: تشبیه اسلام ستیزى کافران ۵
  • خدا: آثار اراده خدا ۶; تداوم حجتهاى خدا ۱۲; حاکمیت اراده خدا ۷; خاموشى نور خدا ۲; نور خدا ۱; وعده هاى خدا ۳
  • قرآن: آثار مخالفت با قرآن ۱۱; تشبیهات قرآن ۵; جاودانگى قرآن ۸; شکست مبارزه با قرآن ۷
  • کافران: اسلام ستیزى کافران ۲; عوامل ناخشنودى کافران ۹، ۱۰; فلسفه تهمتهاى کافران ۲
  • کفر: عوامل کفر ۱۱
  • محمد(ص): فلسفه تهمت جادوگرى به محمد(ص) ۲

منابع

  1. کمال الدین، ج ۱، ص ۲۲۱، ب ۲۲، ح ۴; نورالثقلین، ج ۵، ص ۳۱۷، ح ۲۸.