روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۴۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ دُعَاءِ قُنُوتِ الْوَتْر

: 

كَانَ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ يَقُولُ فِي قُنُوتِ اَلْوَتْرِ اَللَّهُمَّ اِهْدِنِي‏ فِيمَنْ‏ هَدَيْتَ وَ عَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ وَ تَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ وَ بَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ وَ قِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ فَإِنَّكَ تَقْضِي وَ لاَ يُقْضَى عَلَيْكَ سُبْحَانَكَ رَبِّ اَلْبَيْتِ أَسْتَغْفِرُكَ وَ أَتُوبُ إِلَيْكَ وَ أُومِنُ بِكَ وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِكَ يَا رَحِيمُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۸۲

پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در قنوت نماز وتر اين دعا را ميخواند:

«اللّهمّ اهدنى فيمن هديت، و عافنى فيمن عافيت، و تولّنى فيمن تولّيت سبحانك ربّ البيت، استغفرك و اتوب اليك، و أومن بك و اتوكّل عليك، لا حول و لا قوّة الّا بك يا رحيم».
(يعنى: بار خدايا مرا بهدايت خاصّه خويش هدايت فرما در سلك مقرّبانت كه آنان را هدايت فرموده اى، و مرا از بلاها عافيت عطا فرما جزء آنان كه عافيت عطايشان فرموده‏اى، و امور مرا متولّى باش و كفايت كن در سلك آن كسانى كه متولّى امورشان گشته‏اى و در آنچه بمن كرامت فرموده‏اى بركت و مباركى و افزونى قرار ده، و مرا از شرّ آنچه از بلايا در قضاى تو گذشته است حفظ فرما و در پناه خويش نگهدار، كه تو خود حكم ميكنى و كسى را بر تو قضا و حكم نيست، تنزيه مى‏كنم و منزّه ميدانم تو را از آنچه در خور تو نيست اى پروردگار كعبه، از تو طلب بخشايش مى‏كنم و بسوى تو بازمى‏گردم و بتو ايمان آورده‏ام، و بتو توكّل مى‏كنم، نيست دگرگونى و گردشى و هيچ قوّتى مگر به يارى و ياورى تو، اى خداى مهربان).