روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۹۴۴

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ اللَّيْل

و روي :

أَنَّ مَنْ قَرَأَ فِي اَلْوَتْرِ بِالْمُعَوِّذَتَيْنِ‏ وَ قُلْ هُوَ اَللََّهُ أَحَدٌ قِيلَ لَهُ أَبْشِرْ يَا عَبْدَ اَللَّهِ فَقَدْ قَبِلَ اَللَّهُ وَتْرَكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۸۰

و نيز روايت كرده‏اند كه هر كس در نماز وتر معوّذتين (قل اعوذ بربّ الفلق و قل اعوذ بربّ النّاس) و سوره توحيد را بخواند، (فرشتگان) به او گويند: اى بنده خدا تو را بشارت باد كه خداوند سبحان نماز وتر تو را قبول كرد. و قنوت در تمامى نمازها (نمازهاى شب كه دو ركعتى خوانده مى‏شود) در ركعت دوّم پيش از ركوع و پس از قرائت حمد و سوره است و قرائت را (در نماز شب) بلند بايد خواند. و قنوت در نماز وتر پيش از ركوع است. و اگر (براى نماز شب) از خواب برخيزى و چندان وقت نمانده باشد كه بتوانى آنچنان كه ميخواهى نماز شب را در آن مدّت بجا آورى در اين صورت نماز شب‏ را بنحو ادراج و اختصار بجاى آور، و ادراج اينست كه در هر ركعت فقط «الحمد» را بخوانى، و اگر بيم دارى كه صبح بدمد پس دو ركعت بخوان (كه نماز شب كرده باشى) و يك ركعت سوّم را بعنوان وتر بخوان (يا سه ركعت وتر را بخوان). و هر گاه صبح بردميد پس دو ركعت نافله نماز صبح را بجاى آور كه شب رفته و وقت نماز شب گذشته است. و هر گاه چهار ركعت از نماز شب را پيش از طلوع فجر خواندى در اين صورت نماز شب را تا پايان ادامه بده خواه صبح سرزده باشد و خواه سر نزده باشد. و نيز رواياتى چند وارد شده بر سبيل رخصت در مورد اينكه گاه گاهى شخص مى‏تواند نماز شب را پس از طلوع فجر بخواند، ولى چنان نباشد كه اين كار را عادت خود سازد. و هر گاه قضاء نماز شب بر عهده داشته باشى و وقتى بقصد نماز شب از خواب برخاستى ببينى چندان وقت باقى است كه نماز قضا و نماز همان شب هر دو را بتوان گزارد، پس ابتدا نماز شب قضا شده را بخوان و پس از آن نماز شب اداء را بجا آور. و اگر وقت بمقدارى باشد كه فقط يك نماز را بتوانى كرد، در اين صورت نماز شب اداء را بخوان، مبادا كه هر دو قضا شود، آنگاه نماز قضا شده را فردا يا روزهاى ديگر بجاى آورد.