روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۵۰۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ سَجْدَةِ الشُّكْرِ وَ الْقَوْلِ فِيهَا

روي عبد الله بن جندب عن موسي بن جعفر ع انه قال :

تَقُولُ‏ فِي سَجْدَةِ اَلشُّكْرِ اَللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ وَ أُشْهِدُ مَلاَئِكَتَكَ وَ أَنْبِيَاءَكَ وَ رُسُلَكَ وَ جَمِيعَ خَلْقِكَ أَنَّكَ‏ أَنْتَ اَللَّهُ رَبِّي وَ اَلْإِسْلاَمَ‏ دِينِي وَ مُحَمَّداً نَبِيِّي وَ عَلِيّاً وَ اَلْحَسَنَ‏ وَ اَلْحُسَيْنَ وَ عَلِيَّ بْنَ اَلْحُسَيْنِ‏ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍ‏ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ وَ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى‏ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ وَ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ وَ اَلْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍ‏ وَ اَلْحُجَّةَ بْنَ اَلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ‏ أَئِمَّتِي بِهِمْ أَتَوَلَّى وَ مِنْ أَعْدَائِهِمْ أَتَبَرَّأُ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَنْشُدُكَ‏ دَمَ اَلْمَظْلُومِ ثَلاَثاً اَللَّهُمَّ إِنِّي أَنْشُدُكَ بِإِيوَائِكَ عَلَى نَفْسِكَ لِأَعْدَائِكَ‏ لَتُهْلِكَنَّهُمْ بِأَيْدِينَا وَ أَيْدِي اَلْمُؤْمِنِينَ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَنْشُدُكَ بِإِيوَائِكَ عَلَى نَفْسِكَ لِأَوْلِيَائِكَ لَتُظْفِرَنَّهُمْ بِعَدُوِّكَ وَ عَدُوِّهِمْ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى اَلْمُسْتَحْفَظِينَ‏ مِنْ‏ آلِ مُحَمَّدٍ ثَلاَثاً وَ تَقُولُ‏ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ اَلْيُسْرَ بَعْدَ اَلْعُسْرِ ثَلاَثاً ثُمَّ تَضَعُ خَدَّكَ اَلْأَيْمَنَ عَلَى اَلْأَرْضِ وَ تَقُولُ‏ يَا كَهْفِي حِينَ تُعْيِينِي اَلْمَذَاهِبُ وَ تَضِيقُ عَلَيَّ اَلْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ‏ وَ يَا بَارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي وَ كُنْتَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى اَلْمُسْتَحْفَظِينَ مِنْ‏ آلِ مُحَمَّدٍ ثَلاَثاً ثُمَّ تَضَعُ خَدَّكَ اَلْأَيْسَرَ عَلَى اَلْأَرْضِ وَ تَقُولُ‏ يَا مُذِلَّ كُلِّ جَبَّارٍ وَ يَا مُعِزَّ كُلِّ ذَلِيلٍ قَدْ وَ عِزَّتِكَ بَلَغَ‏ بِي مَجْهُودِي‏ ثَلاَثاً ثُمَّ تَعُودُ لِلسُّجُودِ وَ تَقُولُ مِائَةَ مَرَّةٍ شُكْراً شُكْراً ثُمَّ تَسْأَلُ حَاجَتَكَ إِنْ شَاءَ اَللَّهُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۱۷

عبد اللَّه بن جندب گويد موسى بن جعفر عليهما السّلام فرمود: كه در سجده شكر ميگوئى (دعائى را كه ترجمه آن اينست): «بار الها من تو را گواه ميگيرم، و فرشتگانت و پيامبران و فرستادگانت را و تمامى مخلوقات و بندگانت را گواه ميگيرم به اينكه تو خود يكتا معبود، پروردگار منى، و اسلام دين من است، و محمّد صلى اللَّه عليه و آله پيامبر من و على و حسن بن على و حسين و على بن الحسين و محمّد بن علىّ‏ و جعفر بن محمّد و موسى بن جعفر و على بن موسى و محمّد بن على، و على بن محمّد و حسن بن على و حجّة بن الحسن بن على امامان و پيشوايان دين منند كه با آنها دوستى دارم و از دشمنانشان بيزارم، بار الها، براستى من تو را سوگند ميدهم به خون ريخته‏شده مظلوم- سه بار- پروردگارا، ترا سوگند ميدهم به آن قسمى كه ياد كرده‏اى و وعده دادى كه دشمنان خود را بدستهاى ما و بدست‏هاى مؤمنين هلاك سازى، بار خدايا، به آن سوگندى كه ياد كرده و گفته و وعده فرموده‏اى تا ياران و دوستدارانت را بر دشمنان خود و دشمنان آنان (دوستداران) پيروز سازى قسمت ميدهم كه بر محمّد و حافظان دين و معصومين از آل او درود فرستى»- سه بار- سپس ميگوئى (ترجمه دعا): «پروردگارا براستى كه من از تو فراخى روزى پس از فشار زندگى مى‏خواهم»- سه بار- آنگاه گونه راست خود را بر زمين نهاده و ميگوئى (ترجمه دعا): اى پناه من آنگاه كه روشهاى گوناگون و راههاى پر پيچ و خم زندگى مرا خسته و عاجز ساخته، و روى زمين با همه فراخيش بر من تنگ گشته، اى آنكه از روى مهر مرا آفريدى و حال آنكه از خلقت من بى‏نياز بودى، بر محمّد و آل محمّد درود فرست و نيز بر حافظان آئينت از آل محمّد»- سه بار- سپس جانب چپ صورت خود را بر خاك مينهى و ميگوئى (ترجمه دعا): «اى خواركننده هر سركش، و اى عزيزكننده هر ذليل، آرى، تو را به عزّتت سوگند ميدهم كه آرزويم را برآور و بارم را كه طاقتم را برده بمنزل برسان»- سه بار- سپس بسجده باز گشته و صد بار «شكرا شكرا» ميگوئى. آنگاه حاجت خويش را مى‏طلبى، إن شاء اللَّه. و سجده شكر را در حضور مخالفين بجاى نياور و و به تقيّه عمل كن در ترك كردن آن.