روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۰۹۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ التَّعْزِيَةِ وَ الْجَزَعِ عِنْدَ الْمُصِيبَةِ وَ زِيَارَةِ الْقُبُورِ وَ النَّوْحِ وَ الْمَأْتَمِ

و قال ع :

سِتَّةٌ يَلْحَقْنَ اَلْمُؤْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَلَدٌ يَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ مُصْحَفٌ يُخَلِّفُهُ وَ غَرْسٌ يَغْرِسُهُ وَ صَدَقَةُ مَاءٍ يُجْرِيهِ وَ قَلِيبٌ يَحْفِرُهُ وَ سُنَّةٌ يُؤْخَذُ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۶۷

و نيز امام صادق عليه السّلام فرمود: شش چيز است كه ثواب آن پس از مرگ بمؤمن ميرسد: يكى فرزندى كه از خود بجاى گذارد و او برايش طلب مغفرت كند، و ديگر مصحفى كه از او بجا ماند اعمّ از قرآن يا ساير كتب مفيده كه هر كه تلاوت كند يا مطالعه نمايد و از آن سود برد ثوابش باو رسد، و ديگر درختى كه آن را بنشاند بقصد اينكه مردم از آن منتفع شوند يا بقصد قربت وقف نمايد و ديگر آبى كه بقصد قربت جارى كند مثل ايجاد نهر و حفر كاريز و غيره و آن را وقف كند تا مسلمانان از آن بهره‏مند شوند، و ديگر چاهى كه شخص در بيابانها حفر كند، و بالاخره سنّتى كه شخص از خود باقى گذارد و پس از او ديگران به وى تأسى كرده آن را ادامه دهند.