روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۹۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه

و قال الصادق ع :

لَمَّا مَاتَ‏ إِسْمَاعِيلُ‏ أَمَرْتُ بِهِ وَ هُوَ مُسَجًّى أَنْ يُكْشَفَ عَنْ وَجْهِهِ فَقَبَّلْتُ جَبْهَتَهُ‏ وَ ذَقَنَهُ وَ نَحْرَهُ ثُمَّ أَمَرْتُ بِهِ فَغُطِّيَ ثُمَّ قُلْتُ اِكْشِفُوا عَنْهُ فَقَبَّلْتُ أَيْضاً جَبْهَتَهُ وَ ذَقَنَهُ وَ نَحْرَهُ ثُمَّ أَمَرْتُهُمْ فَغَطَّوْهُ ثُمَّ أَمَرْتُ بِهِ فَغُسِّلَ ثُمَّ دَخَلْتُ عَلَيْهِ وَ قَدْ كُفِّنَ فَقُلْتُ اِكْشِفُوا عَنْ وَجْهِهِ فَقَبَّلْتُ جَبْهَتَهُ وَ ذَقَنَهُ وَ نَحْرَهُ وَ عَوَّذْتُهُ ثُمَّ قُلْتُ أَدْرِجُوهُ فَقِيلَ لَهُ بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ عَوَّذْتَهُ فَقَالَ‏ بِالْقُرْآنِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۵

امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى كه اسماعيل (فرزند ارشد آن حضرت) وفات يافت در حالى كه ميان چادر شبى پيچيده شده بود دستور دادم كه رويش كنار زده شود بعد پيشانى و ذقن و گلوى او را بوسيدم و امر كردم رويش را بپوشانند، باز گفتم رويش را باز كنيد و دوباره همان مواضع را بوسيدم و دستور دادم رويش را بپوشانند و غسلش دهند، بعد در حالى كه كفن شده بود بر او وارد شدم پس گفتم: رويش را باز كنيد و بعد پيشانى و دفن و گلوى او را بوسيدم و او را در پناه خدا قرار دادم سپس گفتم او را در قبر بگذاريد، بآن حضرت عرض كردند: با چه چيز او را تعويذ كرديد؟ فرمود: با قرآن.