الطور ٦
ترجمه
الطور ٥ | آیه ٦ | الطور ٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الْمَسْجُورِ»: برافروخته. لبریز از شعله و آتش (نگا: تکویر / . منفجر شده. مراد آب دریاها در هنگامه وقوع قیامت است که اتمهای آبها منفجر میگردد (نگا: انفطار / و مواد مذاب و گداختههای درونی زمین در آنها روان میشود.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۰، سوره طور
- اشاره به مفاد كلى سوره مباركه طور و بيان مقصود از ((طور))
- اقوال مختلف در معناى ((رق )) و مراد از كتابى كه مسطور و در رقى منشور است
- مقصود از بيت معمور و بحر مسجور
- معناى جمله ((تمور السماء....)) در وصف روز قيامت
- (رواياتى درباره مراد از طور، بيت معمور و.... كه بدآنها قسم ياد شده است )
نکات آیه
۱ - سوگند خداوند، به دریاى سرشار از آب (و البحر المسجور) «سجر» در معانى پرکردن و شعلهور کردن به کار مى رود. بنابراین «مسجور» یا به معناى «مملو» (پر شده) و یا به معناى شعلهور شده است، برداشت یاد شده براساس معناى اول است.
۲ - دریاى خروشان جلوه اى از عظمت و قدرت الهى و شایان تأمل و اندیشه (و البحر المسجور) «سجر» (شعلهور کردن) گاهى استعاره از التهاب و خروشیدن است (مفردات راغب). بنابراین «بحر مسجور»; یعنى، دریاى خروشان. گفتنى است که با توجه به این که سوگند، همواره به امور مهم و در خور تأمل تعلق مى گیرد، خداوند با سوگند به دریاى خروشان، بشر را به عظمت و قابل تأمل و تدبر بودن آن توجه داده است.
روایات و احادیث
۳ - «عن على بن أبى طالب(ع) فى قوله «و البحر المسجور» قال: البحر فى السّماء تحت العرش;[۱] از امام على(ع) درباره قول خداوند «و البحرالمسجور» روایت شده که فرمود: دریایى است در آسمان در زیر عرش».
۴ - «عن سعیدبن المسیب قال: قال على بن أبى طالب (رضى اللّه عنه) لرجل من الیهود أین جهنّم؟ قال: هى البحر، فقال على: ما أراه إلاّ صادقاً و قرأ و البحر المسجور ... و إذا البحار سجّرت;[۲] سعیدبن مسیب مى گوید: حضرت على(ع) از مردى یهودى سؤال نمود: جهنم کجا است؟ او گفت: دریا است. حضرت فرمود: نمى یابم او را مگر راستگو و این دو آیه را قرائت فرمود: «و البحر المسجور...» و «و إذا البحار سجّرت»».
موضوعات مرتبط
- بحرمسجور: مراد از بحرمسجور ۴; مکان بحرمسجور ۳
- جهنم: حقیقت جهنم ۴
- خدا: نشانه هاى عظمت خدا ۲; نشانه هاى قدرت خدا ۲
- دریا: تدبر در دریا ۲; دریاى مواج ۲
- سوگند: سوگند به دریا ۱
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۱