غافر ١٣
ترجمه
غافر ١٢ | آیه ١٣ | غافر ١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«آیَاتِهِ»: دلائل قدرت وعظمت، و نشانههای آفاق و انفسی که تمام جهان هستی را پر کرده است. «رِزْقاً»: روزی. مراد وسیله تولید روزی است، همچون باران و برف و هوا و نور آفتاب و اشعّههای دیگرکه برای زندگی موجودات زنده از جمله انسان ضروری هستند. «یُنِیبُ»: برمیگردد. مراد ترک عناد و رجوع به خدا است در پرتو اندیشه و شناخت امور.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۳ - ۲۰ سوره مؤ من
- اقامه دو حجت بر توحيد، با بيان اينكه ارسال وانزال رزق فقط از ناحيه خداى سبحان است
- معناى اينكه خداى تعالى رفيع الدرجات است
- مراد از اينكه خداوند بر هر كس كه بخواهد، از امر خود روح القاء مى كند
- وجه تسميه روز قيامت به يوم التلاق
- مقصود از بروز مردم براى خدا در روز قيامت
- توضيحى در مورد لا ظلم اليوم و تعليل آن به ان الله سريع الحساب
- احتجاج بر توحيد با بيان اينكه خدا قضاى به حق مى كند
- رواياتى درباره يوم التلاق ، فانى شدن دنيا به هنگام قيامت ، توبه ، و خانة الاعين
نکات آیه
۱ - خداوند آیات و نشانه هاى خود را پیوسته به انسان ها نشان مى دهد. (هو الذى یریکم ءایته) فعل مضارع «یریکم» بر استمرار دلالت دارد.
۲ - آیات و نشانه هاى خداوند، متعدد و گوناگون است. (ءایته)
۳ - قابل شناخت بودن خداوند و اوصاف او، از راه مشاهده آیات و نشانه هاى الهى در جهان (هو الذى یریکم ءایته)
۴ - اتمام حجت خداوند بر انسان ها، از راه ارائه آیات و نشانه هایش بر حقانیت خود (هو الذى یریکم ءایته) یادآورى آیات و نشانه هاى ارائه شده از سوى خداوند به بشر - پس از ذکر عذاب شدن کافران و منکران - مى تواند به منظور اتمام حجت باشد.
۵ - خداوند به طور پیوسته، نازل کننده رزق انسان ها (باران) از آسمان است. (و ینزّل لکم من السّماء رزقًا)
۶ - نزول باران، در جهت منافع انسان ها است. (و ینزّل لکم من السماء رزقًا)
۷ - نزول مدام رزق (باران) از آسمان، از آیات و نشانه هاى روشن خداوند (هو الذى یریکم ءایته و ینزّل لکم من السّماء رزقًا) یادآورى نزول باران از سوى خداوند - پس از یادآورى ارائه آیات الهى به بشر - از باب ذکر خاص پس از عام و بیانگر مصداق روشن آن آیات است.
۸ - تنها کسانى که با توبه و اخلاص به سوى خدا روى مى آورند، شایسته درس آموختن و هوشیار شدن از آیات الهى اند. (هو الذى یریکم ءایته ... و ما یتذکّر إلاّ من ینیب) «إنابة» (مصدر «ینیب») به معناى رجوع است و انابه به درگاه خداوند، به معناى بازگشت به او با توبه و اخلاص است (بر گرفته از مفردات راغب).
۹ - حالت انابه و خداخواهى، زمینه ساز درک آیات الهى و تأثیرپذیرى از آنها است. (و ما یتذکّر إلاّ من ینیب)
۱۰ - درس آموزى و هوشیارى، فلسفه ارائه آیات الهى از سوى خداوند (هو الذى یریکم ءایته ... و ما یتذکّر إلاّ من ینیب)
موضوعات مرتبط
- آسمان: نقش آسمان ۵، ۷
- آیات خدا: آیات آفاقى ۷; ارائه آیات خدا ۱; تنوع آیات خدا ۲; زمینه استفاده از آیات خدا ۹; زمینه فهم آیات خدا ۹; عبرت از آیات خدا ۱۰; عوامل عبرت از آیات خدا ۸; فلسفه ارائه آیات خدا ۱۰; نقش آیات خدا ۳، ۴
- اخلاص: آثار اخلاص ۸
- انابه: آثار انابه ۹
- انسان: اتمام حجت بر انسان ۴; منافع انسان ۶
- باران: باران از آیات خدا ۷; تداوم بارش باران ۷; فواید باران ۶
- بازگشت به خدا: ۸
- تنبه: عوامل تنبه ۸
- توبه: آثار توبه ۸
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴
- خدا: اتمام حجت خدا ۴; افعال خدا ۱، ۵، ۷، ۱۰; دلایل حقانیت خدا ۴; رازقیت خدا ۵; راههاى خدا شناسى ۳
- روزى: روزى از آیات خدا ۷; منشأ روزى ۵
- شناخت: ابزار شناخت ۳
- عبرت: عوامل عبرت ۱۰