الزمر ٧
ترجمه
| الزمر ٦ | آیه ٧ | الزمر ٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِن تَکْفُرُوا»: اگر کافر شوید. اگر ناشکری و کفران نعمت کنید «الْکُفْرَ»: الحاد و بی‌دینی. ناشکری و کفران نعمت. «إِن تَشْکُرُوا»: اگر شکر نعمت به جای آورید و سپاسگزار الطاف خداوندی باشید. شکر، علاوه از شکر نعمت اصطلاحی، کنایه از ایمان و فرمانبرداری از دستورات خدا هم می‌باشد. «لا تَزِرُ ...»: (نگا: انعام / اسراء / ، فاطر / ). «ذَاتِ الصُّدُورِ»: (نگا: آل‌عمران / و مائده / انفال / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۰ سوره زمر
- محتواى كلى سوره مباركه زمر و زمينه نزول آن
- اشاره به معناى انزال و تنزيل قرآن كريم
- معناى اينكه دين خالص براى خداست
- بيان مبناى اعتقادى بت پرستان درباره عبادت ارباب و آلهه و مقصود از اينكه آنان غير خدارا اولياءاتخاذ كرده اند
- تقرير احتجاج بر ردّ و نفى فرزند گرفتن خدا براى خود چه فرزندى حقيقى و چهاعتبارى در آيه : لوارادالله يتخذولدا لا صطفى مما يخلق مايشاء...
- احتجاج بر وحدت خداوند در الوهيت و ربوبيت ، با بيان انحصار خلق و تدبير در اوعزوجل
- تفسير آيه : و ان تكفروا فان الله غنى عنكم ولايرضى لعباده الكفر و ان تشكروايرضه لكم ... كه راجع به كفران نعمت و شكر آن است
- گفتارى در معناى خشم و رضاى خدا
- انسان بالفطره خداشناس است و در حال اضطرار رو به اوست ولى درحال تنعم و خوشى ، غافل از او
- برابر نبودن انسان متنعم غافل از خدا با مؤ من متهجد، و عدم تساوى عالم به خدا باجاهل به او
- صابران اجر بى حساب در پيش رو دارند
- رواياتى درباره اخلاص ، الذين يعلمون ، و شاءننزول آيه : امن هو قانت ...، و اجر صابران
نکات آیه
۱ - خداوند، بى نیاز از انسان ها است. (إن تکفروا فإنّ اللّه غنىّ عنکم)
۲ - خداوند، از ایمان مردم بى نیاز است و از آن بهره اى نخواهد برد. (إن تکفروا فإنّ اللّه غنىّ عنکم)
۳ - کفر و شرک، کفران نعمت هاى الهى است. (إن تکفروا فإنّ اللّه غنىّ عنکم) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که مقصود از کفر در «إن تکفروا» - به قرینه مقابله با «إن تشکروا...» - کفران نعمت و ناسپاسى است. بنابراین یاد کردن خداوند از کافران و مشرکان به ناسپاسان، بیانگر مطلب یاد شده است.
۴ - خداوند، کفر و ناسپاسى بندگان را نمى پسندد و به آن رضایت نمى دهد. (و لایرضى لعباده الکفر)
۵ - شکر و سپاس بندگان، موجب جلب رضا و خوشنودى خداوند است. (و إن تشکروا یرضه لکم)
۶ - شکر و سپاس گزارى در خور شأن بندگان، و کفر و ناسپاسى دور از شأن آنان است. (و لایرضى لعباده الکفر و إن تشکروا یرضه لکم)
۷ - نفع و ضرر «ایمان و کفر» و «شکر و ناسپاسى»، دامنگیر خود انسان ها است; نه خداوند. (إن تکفروا فإنّ اللّه غنىّ عنکم ... و إن تشکروا یرضه لکم)
۸ - بار گناه هر فردى، در مرحله نخست به دوش خودِ او است; نه دیگران. (و لاتزر وازرة وزر أُخرى)
۹ - هیچ کس، توان بر دوش گرفتن بار گناه دیگران را نداشته و شفاعت کننده و نجات بخش گناه کاران نخواهد بود. (و لاتزر وازرة وزر أُخرى) جمله «و لاتزر وازرة...» مى تواند کنایه و اشاره به کسانى داشته باشد که به امید شفاعت و دستگیرى دیگران، در انجام وظایف الهى کوتاهى مى کنند و یا به گناهان آلوده مى شوند.
۱۰ - هر کس، مسؤول اعمال خویش است. (و لاتزر وازرة وزر أُخرى)
۱۱ - حسابرسى اعمال بندگان، عادلانه خواهد بود. (و لاتزر وازرة وزر أُخرى)
۱۲ - گناه، بارى سنگین بر دوش بشر (و لاتزر وازرة وزر أُخرى) «وزر» در اصل به معناى ثقل و سنگینى است. اطلاق «وزر» بر گناه، به خاطر سنگین بودن آثار و پیامدهاى آن براى گناهکار است.
۱۳ - کفر و ناسپاسى، گناهى سنگین و دامنگیر خود مشرکان و کافران (إن تکفروا فإنّ اللّه غنىّ عنکم ... و لاتزر وازرة وزر أُخرى) برداشت بالا به خاطر این نکته است که مقصود از «وزر» در این آیه، کفر و ناسپاسى است; زیرا آیه شریفه درباره همین موضوع است.
۱۴ - خداوند، مرجع و فرجام سیر انسان ها است. (ثمّ إلى ربّکم مرجعکم)
۱۵ - قیامت، روز بازگشت انسان ها به خدا و فرجام سیر آنان (ثمّ إلى ربّکم مرجعکم)
۱۶ - خداوند، انسان را در قیامت از تمامى اعمالش با خبر خواهد ساخت. (فینبّئکم بما کنتم تعملون)
۱۷ - انسان، در برابر اعمال خود مسؤول است و مورد بازخواست الهى قرار خواهد گرفت. (فینبّئکم بما کنتم تعملون) مقصود از آگاه ساختن مردم نسبت به اعمالشان، حسابرسى اعمال آنان و کیفر و پاداش به ایشان است.
۱۸ - خداوند، از نیات و باطن انسان ها آگاه است. (إنّه علیم بذات الصدور)
۱۹ - حسابرسى اعمال بندگان از سوى خداوند در قیامت، متکى به علم همه جانبه او است. (فینبّئکم بما کنتم تعملون إنّه علیم بذات الصدور) برداشت بالا از آن جا است که جمله «إنّه علیم بذات الصدور» تعلیل براى جمله «فینبّئکم بما کنتم تعملون» است; یعنى، چون خداوند به باطن افراد آگاه است، پس مى تواند آنان را به کردارشان آگاه سازد و به حسابرسى آنان بپردازد.
۲۰ - تأثیر انگیزه ها و نیت هاى انسان ها در اعمالشان و نیز در چگونگى و میزان کیفر و پاداش آنان (فینبّئکم بما کنتم تعملون إنّه علیم بذات الصدور) خداوند به جاى آن که بفرماید: من به اعمال پنهانى آنان آگاهم، فرمود: به باطن و ضمیر آنان آگاه هستم. این تعبیر مى تواند اشاره به حقیقت یاد شده باشد.
۲۱ - ربوبیت الهى، مقتضى برپایى قیامت و حسابرسى اعمال بندگان (ثمّ إلى ربّکم مرجعکم فینبّئکم بما کنتم تعملون إنّه علیم بذات الصدور)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: صفات جمال ۱
- انسان: ایمان انسان ها ۲; تنبه اخروى انسان ها ۱۶; حسابرسى اخروى انسان ها ۱۹، ۲۱; شؤون انسان ۶; فرجام انسان ها ۱۴، ۱۵
- ایمان: منفعت ایمان ۷
- بازگشت به خدا: ۱۴، ۱۵
- پاداش: ملاک پاداش ۲۰
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱۴
- حسابرسى: عدالت در حسابرسى ۱۱; ملاک حسابرسى اخروى ۱۹
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۲۱; آثار علم خدا ۱۹; اخبار خدا ۱۶; بى نیازى خدا ۱، ۲; حسابرسى خدا ۱۷; زمینه رضایت خدا ۵; علم خدا به نیات ۱۸; علم غیب خدا ۱۸; عوامل ناخشنودى خدا ۴
- شرک: آثار شرک ۳
- شکر: آثار شکر ۵; اهمیت شکر نعمت ۶; منفعت شکر نعمت ۷
- عمل: آثار فردى عمل ۱۷; مسؤول عمل ۹، ۱۰، ۱۷
- قیامت: حسابرسى در قیامت ۱۹; زمینه برپایى قیامت ۲۱; ویژگیهاى قیامت ۱۵
- کفر: آثار کفر ۳، ۱۳; زیان کفر ۷; سرزنش کفر ۶; سنگینى گناه کفر ۱۳; ناخشنودى از کفر ۴
- کفران: آثار کفران نعمت ۱۳; زیان کفران نعمت ۷; سرزنش کفران نعمت ۶; سنگینى گناه کفران نعمت ۱۳; کفران نعمت ۳
- کیفر: شخصى بودن کیفر ۱۷; ملاک کیفر ۲۰
- گناه: آثار فردى گناه ۸; تحمل گناه دیگران ۸، ۹; سنگینى گناه ۱۲
- گناهکاران: بى یاورى گناهکاران ۹
- نظام جزایى: ۲۰
- نیت: آثار نیت ۲۰
