روایت:الکافی جلد ۲ ش ۷۰۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن هارون بن خارجه عن صدقه عن رجل من اهل حلوان عن ابي عبد الله ع قال :

لَأَنْ أَمْشِيَ فِي حَاجَةِ أَخٍ لِي‏ مُسْلِمٍ‏ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ أَنْ أُعْتِقَ أَلْفَ نَسَمَةٍ وَ أَحْمِلَ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ عَلَى أَلْفِ فَرَسٍ مُسْرَجَةٍ مُلْجَمَةٍ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۸۷

از امام صادق (ع) فرمود: اگر من در انجام حاجت برادر مسلمانم راه بروم دوست‏تر است برايم از اينكه هزار بنده آزاد كنم و در راه خدا هزار اسب با زين و لگام زير پاى مجاهدان بنهم‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۸۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: گام برداشتنم براى بر آوردن حاجت برادر مسلمانم، نزد من محبوبتر است از اينكه هزار بنده آزاد كنم و هزار اسب زين و لجام كرده و در راه خدا برم (يعنى بجهاد بفرستم).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۹۷

از او، از احمد بن محمد، از محمد بن سنان، از هارون بن خارجه، از صدقه، از مردى از اهل حلوان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «هر آينه اگر در حاجت يكى از برادران مسلمانم راه روم، دوست‏تر است در نزد من از آنكه هزار بنده را آزاد كنم و هزار كس را بر اسب زين و لجام‏شده سوار گردانم كه در راه خدا جهاد كنند» (و من متحمّل اخراجات ايشان باشم).