روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۳۰۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

ابو علي الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن محمد بن اسماعيل عن حنان بن سدير عن ابيه عن ابي جعفر ع قال :

جَاءَ رَجُلٌ إِلَى‏ اَلنَّبِيِّ ص‏ فَشَكَا إِلَيْهِ أَذًى مِنْ جَارِهِ فَقَالَ لَهُ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اِصْبِرْ ثُمَّ أَتَاهُ ثَانِيَةً فَقَالَ لَهُ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ اِصْبِرْ ثُمَّ عَادَ إِلَيْهِ فَشَكَاهُ ثَالِثَةً فَقَالَ‏ اَلنَّبِيُّ ص‏ لِلرَّجُلِ اَلَّذِي شَكَا إِذَا كَانَ عِنْدَ رَوَاحِ اَلنَّاسِ إِلَى اَلْجُمُعَةِ فَأَخْرِجْ مَتَاعَكَ إِلَى اَلطَّرِيقِ حَتَّى يَرَاهُ مَنْ يَرُوحُ إِلَى اَلْجُمُعَةِ فَإِذَا سَأَلُوكَ فَأَخْبِرْهُمْ قَالَ فَفَعَلَ فَأَتَاهُ جَارُهُ اَلْمُؤْذِي لَهُ فَقَالَ لَهُ رُدَّ مَتَاعَكَ فَلَكَ اَللَّهُ عَلَيَّ أَنْ لاَ أَعُودَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۸۱

از امام باقر (ع)، فرمود: مردى نزد پيغمبر (ص) آمد و به او از آزار دادن همسايه‏اش شكايت كرد، رسول خدا (ص) به او فرمود: صبر كن، سپس باز آمد و شكايت كرد و فرمود: صبر كن، بار سوم باز آمد و شكايت كرد، پيغمبر (ص) به آن مرد شاكى فرمود: روز جمعه بامدادانى كه مردم براى نماز جمعه مى‏روند، اثاث خانه خود را بر سر راه آور تا هر كس به نماز جمعه مى‏رود، آن را بنگرد و چون از تو پرسند، به آنها وضع خود را گزارش بده، فرمود: چنين كرد و همسايه آزار دهنده‏اش آمد و به او گفت: اثاث خود را برگردان، من با خدا براى تو عهد مى‏كنم كه به آزار تو باز نگردم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۹۲

حضرت باقر عليه السلام فرمود: مردى نزد پيغمبر (ص) آمد و از آزار همسايه‏اش باو شكايت كرد، رسول خدا (ص) باو فرمود: صبر كن، سپس بار دوم خدمتش آمد (و شكايت كرد) پيغمبر (ص) باو فرمود: صبر كن، سپس بار سوم آمد و باز شكايت كرد، حضرت باو فرمود: چون روز جمعه شود آنگاه كه مردم براى نماز جمعه ميروند اثاثيه خانه‏ات را سر كوچه و راه مردم بيار تا هر كه بنماز جمعه ميرود ببيند، و چون از تو پرسند (كه براى چه اين كار را كرده‏اى) جريان را بآنها بگو، فرمود: آن مرد اين كار را كرد، پس آن همسايه كه آزارش ميداد پيش او آمد و گفت: اثاثيه‏ات را بخانه باز گردان من با خدا عهد ميكنم كه ديگر ترا آزار نكنم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۶۹

ابو على اشعرى، از محمد بن عبد الجبّار، از محمد بن اسماعيل، از حنان بن سدير، از پدرش، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «مردى [نزد] پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و در نزد آن حضرت از همسايه‏اش شكايت و گله كرد. رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود كه: صبر كن.بعد از آن، دوباره به خدمت آن حضرت آمد و پيغمبر صلى الله عليه و آله به او فرمود كه: صبر كن. بعد از آن، سه‏باره به سوى آن حضرت برگشت واز آن همسايه شكايت كرد. پيغمبر صلى الله عليه و آله به آن مرد كه شكايت كرده بود، فرمود كه: چون هنگام رفتن مردم به سوى نماز جمعه شود، رَخْت و مايحتاج خانه‏ات را بيرون آور، به سوى راه و در راه بگذار، تا آنكه هر كس به سوى نماز جمعه مى‏رود، آن را ببيند، و چون از تو بپرسند، ايشان را خبر ده». حضرت باقر عليه السلام‏ فرمود كه: «آن مرد چنين كرد؛ پس همسايه‏اش كه او را اذيّت مى‏كرد، به نزد او آمد و به او گفت كه: متاع خود را برگردان؛ پس از براى تو است خدا بر من، و نذر كردم كه برنگردم به سوى آنچه مى‏كردم».