روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن محبوب عن جميل عن هارون بن خارجه عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَلْعُبَّادَ ثَلاَثَةٌ قَوْمٌ عَبَدُوا اَللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ خَوْفاً فَتِلْكَ عِبَادَةُ اَلْعَبِيدِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى طَلَبَ اَلثَّوَابِ فَتِلْكَ عِبَادَةُ اَلْأُجَرَاءِ وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حُبّاً لَهُ فَتِلْكَ عِبَادَةُ اَلْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ اَلْعِبَادَةِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۲۵۵

از امام صادق (ع) كه عبادت بر سه وجه است: مردمى خدا عز و جل را از ترس بپرستند، اين عبادت بنده‏ها است. مردمى خدا را تبارك و تعالى به طمع ثواب پرستند، اين‏ عبادت مزدوران است؛ مردمى خدا عز و جل را پرستند و عبادت كنند براى دوستى او، اين عبادت آزاده‏ها است و اين بهترين عبادت است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۳۱

امام صادق عليه السّلام فرمود: عبادت‏كنندگان سه دسته‏اند: ۱- گروهى كه خداى عز و جل را از ترس عبادت كنند و اين عبادت بردگانست، ۲- مردمى كه خداى تبارك و تعالى را بطمع ثواب‏ عبادت كنند و اين عبادت مزدورانست، ۳- دسته‏اى كه خداى عز و جل را براى دوستيش عبادت كنند و اين عبادت آزادگان و بهترين عبادتست.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۳۱

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏محبوب، از جميل، از هارون بن خارجه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «عبادت سه قسم است: گروهى هستند كه خداى عز و جل را به جهت ترس، عبادت مى‏كنند و اين عبادت، عبادتِ بندگان (يعنى غلامان و كنيزان است كه به جهت ترس از آقا و بى‏بى «۱» بعضى از اعمال را مى‏كنند، كه اگر نترسند، نمى‏كنند)، و گروهى هستند كه خداى- تبارك و تعالى- را عبادت مى‏كنند به جهت طلب ثواب و اين عبادت، عبادت مزدوران است؛ و گروهى خداى عز و جل را عبادت مى‏كنند به جهت آنكه او را دوست مى‏دارند و اين عبادت، عبادت آزادگان است، و اين عبادت از همه عبادت‏ها بهتر است». __________________________________________________

(۱). بى بى يعنى زن مالك و ارباب.