روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۹۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن ابن محبوب عن هشام بن سالم عن ابي بصير عن ابي عبد الله ع قال :

لاَ يَزَالُ اَلْمُؤْمِنُ بِخَيْرٍ وَ رَجَاءٍ رَحْمَةً مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَا لَمْ يَسْتَعْجِلْ فَيَقْنَطَ وَ يَتْرُكَ اَلدُّعَاءَ قُلْتُ لَهُ كَيْفَ يَسْتَعْجِلُ قَالَ يَقُولُ قَدْ دَعَوْتُ مُنْذُ كَذَا وَ كَذَا وَ مَا أَرَى اَلْإِجَابَةَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۷۹

از ابى بصير، از امام صادق (ع) فرمود: پيوسته مؤمن در حال خير و اميدوارى است از مهر خدا عز و جل، تا شتاب‏زدگى نكند و نوميد نشود و دست از دعا بر ندارد، گفتم: به آن حضرت: چگونه شتاب‏زدگى مى‏كند؟ فرمود: مى‏گويد: از آغاز فلان سال و فلان ماه دعا كردم و اجابت آن را نبينم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۴۶

ابو بصير گويد: حضرت صادق عليه السّلام فرمود: پيوسته مؤمن در حال خير و اميدوارى است تا مادامى كه شتاب نكند پس نوميد شود و دعا را رها كند، عرضكردم: چگونه شتاب كند؟ فرمود: گويد از فلان وقت و فلان وقت دعا كرده‏ام و اجابت آن را نمى‏بينم؟.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۴۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از ابن‏محبوب، از هشام بن سالم، از ابوبصير، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «پيوسته مؤمن با خير و اميد رحمت از خداى- تعالى- است، مادام كه شتاب نكند و به اين جهت نوميد شود و دعا را ترك كند». به آن حضرت عرض كردم كه: چگونه شتاب مى‏كند؟ فرمود كه: «مى‏گويد: چند مدّت دعا كردم و اجابت را نمى‏بينم».