روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۶۵

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن منصور بن يونس عن محمد بن مروان عن ابي عبد الله ع قال :

مَا مِنْ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ وَ لَهُ كَيْلٌ وَ وَزْنٌ إِلاَّ اَلدُّمُوعُ فَإِنَّ اَلْقَطْرَةَ تُطْفِئُ بِحَاراً مِنْ نَارٍ فَإِذَا اِغْرَوْرَقَتِ اَلْعَيْنُ بِمَائِهَا لَمْ يَرْهَقْ‏ وَجْهاً قَتَرٌ وَ لاَ ذِلَّةٌ فَإِذَا فَاضَتْ‏ حَرَّمَهُ‏ اَللَّهُ عَلَى‏ اَلنَّارِ وَ لَوْ أَنَّ بَاكِياً بَكَى فِي أُمَّةٍ لَرُحِمُوا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۵

از امام صادق (ع)، فرمود: چيزى نيست مگر اينكه پيمانه و وزنى دارد جز گريه كه يك قطره‏اش درياهائى از آتش را خاموش كند و چون ديده اشكين شود، چهره تيرگى و خوارى نبيند و چون اشك روان گردد، خدا آن را بر دوزخ حرام گرداند و راستى اگر در يك امتى يك گريان باشد، همه مورد ترحم واقع شوند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۳۳

حضرت صادق عليه السلام فرمود: هيچ چيزى نيست جز اينكه پيمانه و وزنى دارد جز گريه كه يك قطره‏اش درياهائى از آتش را خاموش سازد، و چون چشم باشك خود پر شود (و اشك در آن حلقه بزند) آن چهره پريشانى و خوارى نبيند، و چون اشك بريزد خدا آن را بر آتش دوزخ حرام كند، و اگر هر آينه در ميان يك امت يك نفر گريان باشد همه آنها مورد ترحم قرار گيرند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۲۹

على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‏ابى‏عمير، از منصور بن يونس، از محمد بن مروان، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هيچ چيز نيست، مگر اينكه آن را كيل و وزنى هست، مگر اشك‏هاى چشم. پس به درستى كه يك چكيده‏اى از آن، درياهايى از آتش را فرو مى‏نشاند و خاموش مى‏گرداند. پس چون چشم پر شود از آب خويش و آن را بريزد، غبار سياه و نشانه اندوه و خوارى و رسوايى روى صاحب آن را فرو نپوشد (يعنى آثار اندوه و ذلّت بر او هويدا نگردد) پس چون چشم سرريز شود و آب از اطراف آن بريزد، خدا آن روى را بر آتش دوزخ حرام گرداند. و اگر آنكه يك گريه‏كننده‏اى در ميانه گروهى بگريد، همه آن گروه رحمت شوند» (كه خدا بر همه ايشان رحم فرمايد).