روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۴۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن ابن محبوب عن عبد الله بن سنان و عبد العزيز العبدي عن عبد الله بن ابي يعفور عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ اَلدُّنْيَا أَكْبَرُ هَمِّهِ جَعَلَ اَللَّهُ تَعَالَى اَلْفَقْرَ بَيْنَ عَيْنَيْهِ وَ شَتَّتَ أَمْرَهُ وَ لَمْ يَنَلْ مِنَ اَلدُّنْيَا إِلاَّ مَا قَسَمَ اَللَّهُ لَهُ وَ مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ اَلْآخِرَةُ أَكْبَرُ هَمِّهِ جَعَلَ اَللَّهُ اَلْغِنَى فِي قَلْبِهِ وَ جَمَعَ لَهُ أَمْرَهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۴۱

امام صادق (ع) فرمود: هر كه بامداد و شام كند و اكبر همّ او دنيا باشد، خدا تعالى فقر و پريشانى را جلو چشمش نهد و كارش را پريشان سازد و از دنيا نرسد مگر بدان چه خدا قسمتِ او كرده است و هر كه بامداد كند و شامگاهان نمايد و آخرت مهمّ اكبر او باشد، خدا در دلش توانگرى و بى‏نيازى مقرر سازد و كار زندگى او را جمع و فراهم نمايد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۸

و نيز آن حضرت عليه السّلام فرمود: هر كه بامداد كند و روز را بشب رساند و بزرگترين اندوهش دنيا باشد خداى تعالى فقر و پريشانى را جلوى چشمش نهد، و كارش را پريشان سازد، و بجز بدان چه خداوند روزى او كرده نرسد، و هر كه بامداد كند و شام كند و بزرگترين اندوهش آخرت باشد، خداوند توانگرى و بى‏نيازى در دلش نهد و كارش را منظم كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۵۳

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از ابن محبوب، از عبداللَّه بن سنان، و عبد العزيز عبدى، از عبد اللَّه بن ابى يعفور، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود:

«هر كه صبح و شام كند و دنيا مقصود بزرگترش باشد، خداى عز و جل فقر را در ميان دو چشمش قرار دهد، و امرش را پراكنده گرداند، و از دنيا نيابد، مگر آنچه را كه از برايش قسمت شده. و هر كه صبح و شام كند و آخرت مقصود بزرگترش باشد، خداى عز و جل بى‏نيازى را در دلش قرار دهد، و امرش را از برايش جمع كند».