روایت:الکافی جلد ۱ ش ۸۳۴

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن صفوان بن يحيي قال :

قُلْتُ‏ لِلرِّضَا ع‏ قَدْ كُنَّا نَسْأَلُكَ قَبْلَ أَنْ يَهَبَ اَللَّهُ لَكَ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ فَكُنْتَ تَقُولُ يَهَبُ اَللَّهُ لِي غُلاَماً فَقَدْ وَهَبَهُ اَللَّهُ لَكَ فَأَقَرَّ عُيُونَنَا فَلاَ أَرَانَا اَللَّهُ يَوْمَكَ‏ فَإِنْ كَانَ كَوْنٌ فَإِلَى مَنْ فَأَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ ع‏ وَ هُوَ قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيْهِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا اِبْنُ ثَلاَثِ سِنِينَ فَقَالَ وَ مَا يَضُرُّهُ مِنْ ذَلِكَ‏ فَقَدْ قَامَ‏ عِيسَى ع‏ بِالْحُجَّةِ وَ هُوَ اِبْنُ ثَلاَثِ سِنِينَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۵۱۱

صفوان بن يحيى گويد: به امام رضا (ع) گفتم: ما پيشتر دعا مى‏كرديم كه خدا ابو جعفر (ع) را به شما ببخشد، شما مى‏فرمود: كه خدا پسرى به من خواهد داد، اكنون خدا او را به شما بخشيد، چشم ما را روشن كن (يعنى امامت او را اعلام كن) خدا روز مرگ تو را به ما ننمايد، اگر پيش آمدى شد به چه كسى‏ مراجعه شود؟ با دست خود اشاره به ابى جعفر (ع) كرد كه برابرش ايستاده بود، گفتم قربانت اين پسرى سه ساله است؟ فرمود: كم سالى به امامت او زيانى ندارد، عيسى (ع) سه ساله بود كه قيام به پيغمبرى و اقامه حجت الهيه نمود (در اعلام الورى از كافى" كمتر از سه سال" نقل شده است- تصحيح آقاى غفارى).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۱۰۶

صفوان بن يحيى گويد: بامام رضا عليه السلام عرضكردم: پيش از آنكه خدا ابى جعفر عليه السلام را بشما ببخشد (در باره جانشينتان) از شما ميپرسيديم، و شما ميفرموديد: خدا بمن پسرى عنايت ميكند اكنون او را بشما عنايت كرد و چشم ما را روشن كرد، اگر خداى ناخواسته براى شما پيش آمدى كند، به كه بگرويم؟ حضرت با دست اشاره بابى جعفر عليه السلام فرمود كه در برابرش ايستاده بود، عرضكردم: قربانت اين پسرى سه ساله است!! فرمود: چه مانعى دارد؟ عيسى عليه السلام سه ساله بود [سه سال كمتر داشت‏] كه به حجت قيام كرد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۱۲۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از صفوان بن يحيى روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام رضا عليه السلام عرض كردم كه: از تو سؤال مى‏كرديم پيش از آن‏كه خدا ابوجعفر را به تو ببخشد، و تو مى‏فرمودى كه خدا تو را پسرى خواهد بخشيد، پس خدا آن را به تو بخشيد، و چشم‏هاى ما را روشن گردانيد. و خدا به ما ننمايد آن روزى را كه تو نباشى، پس اگر واقعه‏اى اتّفاق افتد، به سوى كى پناه بريم؟ حضرت به دست خود به جانب ابوجعفر اشاره فرمود و ابوجعفر در پيش روى آن حضرت ايستاده بود. عرض كردم كه: فداى تو گردم، اينك پسر سه ساله است. فرمود كه: «از اين خُرد سالى به او چه زيان مى‏رسد؛ زيرا كه عيسى به حجّت بر پا شد و حال آن‏كه او پسر سه ساله بود».