العنكبوت ٣٦
ترجمه
| العنكبوت ٣٥ | آیه ٣٦ | العنكبوت ٣٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَخَاهُمْ شُعَیْباً»: (نگا: اعراف / و و). «لا تَعْثَوْا فِی الأرْضِ مُفْسِدِینَ»: (نگا: بقره / ، اعراف / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۴ - ۴۰، سوره عنكبوت
- بيان اين آيات شريفه كه به هفت داستان از انبياء و آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد
- توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- احتجاج بر مساءله معاد با اشاره به آغاز خلقت خلق
- بت پرستى دليل و مستندى نداشته ، منشاء آن تقليد و علاقه هاى قومى است
- بيان عاقبت بت پرستى : عابد و معبود يكديگر را تكفير مى كنند
- تنها لوط(ع ) است كه به حضرت ابراهيم (ع ) ايمان آورد
- معنى و مورد استعمال كلمه ((اجر)) و مقصود از اينكه درباره ابراهيم (عليه السلام )فرمود: ((وآتينا اجره فى الدنيا))
- مراد از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند
- نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن
- مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...) خطاب به ملائكه عذاب
- اشاره به امتحان و ابتلاء قوم مدين ، عاد و ثمود و... و گرفتار شدنشان به عذاب الهى
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل بعضى آيات گذشته )
- رواياتى درباره عمل قوم لوط و عذاب الهى آنان
نکات آیه
۱ - شعیب(ع) از پیامبران الهى بود که به شهر مدین فرستاده شد. (و لقد أرسلنا نوحًا و ... و إلى مدین أخاهم شعیبًا)
۲ - شعیب(ع)، با مردم مدین، خویشاوندى داشت. (و إلى مدین أخاهم شعیبًا)
۳ - رسالت شعیب(ع)، در محدوده شهر مدین بود. (و إلى مدین أخاهم شعیبًا)
۴ - نخستین پیام شعیب(ع) به مردم مدین، دعوت به خداپرستى و امیدوارى به روز واپسین بود. (إلى مدین أخاهم شعیبًا فقال یقوم اعبدوا اللّه و ارجوا الیوم الأخر)
۵ - شعیب(ع)، دل سوزِ مردم مدین بود و با آنان، رابطه عاطفى و مهربانانه داشت. (و إلى مدین أخاهم شعیبًا فقال یقوم) احتمال دارد که «أخاهم»، براساس روابط خویشاوندى، گفته شده باشد و احتمال دارد که کنایه از شفقّت و برخورد برادرانه او با مردم مدین باشد. برداشت بالا، بنابر احتمال دوم است.
۶ - حضرت شعیب(ع) در ابلاغ پیام هاى خود به مردم مدین، از احساسات و تعلّقات خویشاوندى بهره مى گرفت. (یقوم اعبدوا اللّه) خطاب به قوم و نسبت دادن آنها به خود، مى تواند به منظور امر یاد شده باشد.
۷ - توحید عبادى و در پى آخرت بودن، دو امر اعتقادى مهم، در تعالیم ادیان آسمانى است. (یقوم اعبدوا اللّه و ارجوا الیوم الأخر)
۸ - مردم مدین، به وجود خداوند معتقد بودند. (یقوم اعبدوا اللّه) از دعوت حضرت شعیب(ع)، به عبادت خدا، استفاده مى شود که اصل وجود خدا، براى مردم مدین، مسلّم و مُحرَز بوده است.
۹ - پرهیز از افساد در زمین، از جمله پیام هاى شعیب(ع) به مردم مدین بود. (و إلى مدین أخاهم شعیبًا فقال ... و لاتعثوا فى الأرض مفسدین)
۱۰ - فسادانگیزى، امرى ناشایست و ناروا است. (و لاتعثوا فى الأرض مفسدین)
۱۱ - بازداشتن مردم از تبهکارى و افساد در حد دعوت به توحید عبادى و آخرت طلبى، اهمیت دارد. (یقوم اعبدوا اللّه و ارجوا الیوم الأخر و لاتعثوا فى الأرض مفسدین) ذکر شدن نهى «لاتعثوا» در کنار دو امر مهم اعتقادى (توحید و آخرت)، حاکى از اهمیت آن است.
۱۲ - مردم مدین، رویکردى تبهکارانه و فسادبرانگیز داشته اند. (و لاتعثوا فى الأرض مفسدین) ذکر نهى «لاتعثوا» در نخستین دعوت شعیب(ع) و به همراه دعوت به توحید و آخرت، احتمال دارد به خاطر این بوده است که آنان، مفسد بوده اند.
موضوعات مرتبط
- آخرت: دعوت به آخرت ۴
- آخرت طلبى: اهمیت آخرت طلبى ۱۱
- ادیان آسمانى: آخرت در ادیان آسمانى ۷; تعالیم ادیان آسمانى ۷; توحید عبادى در ادیان آسمانى ۷
- افساد: اجتناب از افساد ۹; اهمیت ممانعت از افساد ۱۱; ناپسندى افساد ۱۰
- امیدوارى: امیدوارى به آخرت ۴
- اهل مدین: افساد اهل مدین ۱۲; پیامبر اهل مدین ۳; تاریخ اهل مدین ۵، ۱۲; خداشناسى اهل مدین ۸; عقیده اهل مدین ۸
- تبلیغ: تهییج عواطف در تبلیغ ۶
- توحید: اهمیت توحید عبادى ۱۱; دعوت به توحید ۴; دعوت به توحید عبادى ۱۱
- خدا: تاریخ خدا شناسى ۸
- شعیب(ع): اولین رسالت شعیب(ع) ۴; تبلیغ شعیب(ع) ۶; تعالیم شعیب(ع) ۹; خویشاوندى شعیب(ع) با اهل مدین ۲; دلسوزى شعیب(ع) ۵; روش برخورد شعیب(ع) ۵; شعیب(ع) و اهل مدین ۵; قصه شعیب(ع) ۱; محدوده رسالت شعیب(ع) ۳; نبوت شعیب(ع) ۱
- عمل: عمل ناپسند ۱۰
- مفسدان :۱۲
