ریشه فند
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
(بر وزن فرس) كم عقلى. ضعف رأى. «فَنِدَ الرَّجُلُ فَنَداً: خَرِفَ» تفنيد آن است كه كم عقلى و ضعف رأى را به كسى نسبت دهى [يوسف:94]. پدرشان (يعقوب «عليه السلام») گفت من بوى يوسف را استشمام مىكنم اگر در اشتباهم نشماريد و سفيهم ندانيد. يعنى اگر نگوئيد كه سفيه شده و كم عقل گرديده است. فِند (به كسر فاء و سكون نون) كوه بزرگ است اميرالمومنين «عليه السلام» در نهج البلاغه حكمت 447 درباره مالك اشتر رحمهاللَّه فرموده: «مالِكٌ وَ ما مالِكٌ (وَاللَّهِ) لَوْكانَ جَبَلاً لَكانَ فِنْداً...»مالك كيست مالك ؟اگر كوه بود كوه بزرگى بود. اين لفظ در قرآن مجيد فقط يكبار آمده است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تُفَنِّدُونِ | ۱ |
