الشعراء ١٤٦
ترجمه
| الشعراء ١٤٥ | آیه ١٤٦ | الشعراء ١٤٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَتُتْرَکُونَ»: آیا به ترک شما گفته می‌شود؟ آیا رها می‌شوید؟ استفهام انکاری و مفید نفی است. «مَا»: آنچه. مراد نعمت جهان است. «ههُنَا»: اینجا مراد این جهان است. «آمِنِینَ»: در امن و امان و دور از دست انتقام و مرگ و عذاب و کیفر. حال است.
تفسیر
نکات آیه
۱ - هشدار صالح(ع) به ثمودیان، درباره پایدار نبودن زندگى دنیوى و نعمت ها و آسایش آن (أتترکون فى ما ههنا ءامنین) استفهام در آیه بالا، انکارى و مفاد آن نفى است; یعنى، «أتترکون فى ما ههنا آمنین; شما در نعمتهاى این جا آسوده رها نخواهید شد». مقصود این است که این برخوردارى ها شما را نفریبد و از مرگ غافل نکند; زیرا روزى پنجه هاى مرگ گریبان تان را خواهد گرفت و شما را از آنها جدا خواهد کرد. همچنین بر فرض که مرگ در نرسد، خود رفاه و امنیت این جا، پایدار نیست و ممکن است ناگهان اوضاع دگرگون شود و همه آنچه که از آن برخوردار هستید، از دستتان برود.
۲ - ثمودیان، برخوردار از امنیت و رفاه کامل در سرزمین خویش (أتترکون فى ما ههنا ءامنین) «ما» در «فى ما» اشاره به نعمت هائى دارد که بیان تفصیلى آن در آیات بعد آمده است. و «ههنا» نیز اشاره به سرزمین ثمودیان است.
۳ - رفاه و آسایش ثمودیان، زمینه غافل شدن آنان از مرگ و گرفتار شدنشان به بى تقوایى و گناه (ألاتتّقون ... أتترکون فى ما ههنا ءامنین)
۴ - توجه به ناپایدارى رفاه و امنیت، زمینه ساز گرایش به تقوا و پیروى از انبیا (فاتّقوا اللّه و أطیعون ... أتترکون فى ما ههنا ءامنین)
۵ - سرزنش ثمودیان از سوى صالح(ع) به خاطر غفلت آنان از مرگ و بى توجهى به ناپایدار بودن امکانات دنیایى (أتترکون فى ما ههنا ءامنین)
۶ - انسان، در قبال نعمت هاى الهى مسؤول است. (أتترکون فى ما ههنا ءامنین) برداشت یاد شده بدان احتمال است که مقصود از «أتترکون» این باشد که خداوند انسان ها را در برابر نعمت هایى که به آنان داده است، آسوده و بدون هیچ گونه مسؤولیتى رها نمى کند; بلکه شکر و سپاس آنها را از آنان مى خواهد و در صورت ناسپاسى و گناه، از ایشان سلب مى کند.
۷ - بى تقوایى و مخالفت با پیامبران، ناسپاسى و تهدید کننده بقاى نعمت هاى دنیایى (ألاتتّقون ... فاتّقوا اللّه و أطیعون ... أتترکون فى ما ههنا ءامنین)
موضوعات مرتبط
- اطاعت: زمینه اطاعت از انبیا ۴
- انبیا: آثار مخالفت با انبیا ۷
- انسان: مسؤولیت انسان ۶
- تقوا: آثار بى تقوایى ۷; زمینه تقوا ۴
- ذکر: ذکر ناپایدارى رفاه ۴
- زندگى: ناپایدارى زندگى دنیوى ۱
- شکر: شکر نعمت ۶
- صالح(ع): سرزنشهاى صالح(ع) ۵; هشدارهاى صالح(ع) ۱
- غفلت: زمینه غفلت از مرگ ۳; غفلت از مرگ ۵; غفلت از ناپایدارى امکانات دنیوى ۵
- قوم ثمود: آثار رفاه قوم ثمود ۳; امنیت قوم ثمود ۲; تاریخ قوم ثمود ۲; رفاه قوم ثمود ۲; زمینه غفلت قوم ثمود ۳; سرزنش قوم ثمود ۵; غفلت قوم ثمود ۵; هشدار به قوم ثمود ۱
- نعمت: زمینه زوال نعمت ۷; ناپایدارى نعمت هاى دنیوى ۱
