يَلْفِظ

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• لفظ (۱ بار)

قاموس قرآن

انداختن. «لَفَظَ ريقَهُ: رَمى بِهِ» آب دهانش را انداخت «لَفَظَ الرَّحَى الدِّقيقَ» آسياب آرد را كنار ريخت. كلام را از آن لفظ گويند كه از دهان انداخته مى‏شود [ق:18]. سخنى نمى‏گويد مگر اينكه نزد او مراقبى است آماده. اين لفظ تنهايكبار در كلام اللَّه آمده است. آيه صريح است در ضبط و محفوظ ماندن اقوال انسان مثل: [زخرف:80].

کلمات نزدیک مکانی

عَن وَ مِن مَا قَعِيد الشّمَال قَوْل إِلاّ لَدَيْه رَقِيب الْيَمِين عَتِيد جَاءَت الْمُتَلَقّيَان

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...