نَکَث
«نکث» (بر وزن مکث) در اصل به معناى باز کردن ریسمان تابیده است، و سپس به معناى شکستن پیمان و نقض عهد به کار رفته است.
ریشه کلمه
- نکث (۷ بار)
قاموس قرآن
شكستن. و آن نظير نقض است كه گذشت. در مجمع آن را نقض عهد گفته عهديكه لازم الوفاء است راغب استعمال آنرا در نقض عهد استعاره مىداند. در قرآن مجيد همه جا در نقض عهد آمده مگر در «أنكاثاً» كه خواهد آمد [فتح:10]. هركه پيمان شكند به ضرر خويش شكسته است. [توبه:13]. آيا نمىجنگيد با گروهيكه پيمانهاى خويش را شكستهاند؟!. * [نحل:92]. نكث (به كسر- ن) چيزى است كه پس ازتابيده شدن بازشده باشد ريسمان باشد يا بافته جمع آن انكاث است بازشدهها، تكه تكه ها نصب انكاثاً يا به جهت معناى مصدرى است وبه جاى «نَقَضَتْ أَنْقاً» مىباشد و يا تقدير آن «جَعَلَتْهُ أَنْكاثاً» است يعنى نباشيد مانند آن زن كه رشته را بعد از تابيدن شكست و تكهها كرد. رجوع شود به «غزل»
