الشعراء ١٠٧
ترجمه
الشعراء ١٠٦ | آیه ١٠٧ | الشعراء ١٠٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَمینٌ»: امین در ادای رسالت آسمانی. مشهور به امانت در میان مردم.
تفسیر
- آيات ۱۰۵ - ۱۲۲، سوره شعرا
- وجه اينكه قوم نوح را مكذب همه مرسيلن خوانده و فرموده است : ((كذبت قوم نوح المرسلين ))
- در گفتگوى نوح عليه السّلام با قوم خود، آنان ايمان آوردن افراد بىمال و مكنت به او را بر او خرده مى گيرند
- نوح عليه السّلام از خداوند مى خواهد بين او و قومش قضاى خود را براند
- بحث روايتى (چند روايت درباره نوح عليه السّلام و قوم او)
نکات آیه
۱ - تأکید نوح(ع) بر رسالت الهى خویش براى قوم خود (إذ قال لهم أخوهم نوح ... إنّى لکم رسول)
۲ - دعوت نوح(ع) از قومش، براى پذیرفتن رسالت وى، اعتماد کردن به او و جدّى گرفتن هشدارهایش (إنّى لکم رسول أمین) «أمین» مى تواند از ریشه «أمن» و به معناى «مأمون» (فرد مورد اعتماد) باشد. در این صورت آوردن قید «أمین» دعوتى است از جانب نوح(ع) به قومش که به او اعتماد کنند، به سخنانش گوش فرا دهند و هشدارهایش را جدّى بگیرند.
۳ - تأکید نوح(ع) بر امانت دارى خویش در تبلیغ پیام الهى (إنّى لکم رسول أمین) برداشت یاد شده بر این اساس است که واژه «أمین» از ریشه «أمانة» مشتق شده باشد.
۴ - امانت در تبلیغ، مهم ترین ویژگى رسولان الهى (إنّى لکم رسول أمین)
۵ - تلاش نوح(ع) براى نمایاندن خیرخواهى خود و تضمین منافع قومش در پرتو رسالت خویش (إنّى لکم رسول أمین) برداشت یاد شده با توجه به قید «لکم» به دست مى آید.
۶ - نوح(ع)، شخصیتى خوشنام و امانتدار در میان قومش (إنّى لکم رسول أمین) تأکید نوح(ع) بر «أمین» بودن خود در ابلاغ پیام الهى، در صورتى ثمر بخش خواهد بود که وى در میان قومش، از سابفه امانت دارى و خوش نامى برخوردار بوده باشد.
موضوعات مرتبط
- انبیا: امانتدارى انبیا ۴; ویژگیهاى انبیا ۴
- تبلیغ: امانتدارى در تبلیغ ۳، ۴
- قوم نوح: حفظ منافع قوم نوح ۵; دعوت از قوم نوح ۲
- نوح(ع): آثار نبوت نوح(ع) ۵; اظهار خیرخواهى نوح(ع) ۵; اعتماد به نوح(ع) ۲; امانتدارى نوح(ع) ۳، ۶; تبلیغ نوح(ع) ۳; خوشنامى نوح(ع) ۶; دعوتهاى نوح(ع) ۲; رسالت نوح(ع) ۱; فضایل نوح(ع) ۶; قبول هشدارهاى نوح(ع) ۲; قصه نوح(ع) ۲، ۵