مُتَکَبّر
از الکتاب
واژه «متکبر» هر چند به تمام کسانى که خود بزرگ بین هستند اطلاق مى گردد، ولى در اینجا بیشتر، منظور کسانى است که در برابر دعوت انبیاء به آئین حق، استکبار جستند، و از پذیرش دعوت آنها سر باز زدند.
«متکبّر» از مادّه «تکبّر» به دو معنا آمده است: یکى ممدوح، که در مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا بودن بزرگى و کارهاى نیک و صفات پسندیده فراوان است، و دیگرى، نکوهیده و مذموم، که در مورد غیر خدا به کار مى رود، و آن این است که افراد کوچک و کم مقدار، ادعاى بزرگى کنند، و صفاتى را که ندارند، به خود نسبت دهند، و از آنجا که عظمت و بزرگى، تنها شایسته مقام خدا است، این واژه به معناى ممدوحش، تنها درباره او به کار مى رود و هرگاه در غیر مورد او به کار رود، به معناى مذموم است.
ریشه کلمه
- کبر (۱۶۱ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ کُل قَال قَلْب جَبّار لا يُؤْمِن مِن عَلَى فِرْعَوْن بِيَوْم رَبّکُم الْحِسَاب يَا اللّه يَطْبَع هَامَان بِرَبّي رَجُل ابْن عُذْت کَذٰلِک لِي مُؤْمِن إِنّي آمَنُوا الّذِين مُوسَى عِنْد
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
