ثَاقِب

آیات شامل این کلمه

«ثاقِب» از مادّه «ثقب» به معناى نافذ و سوراخ کننده است، گویى بر اثر نور شدید، صفحه چشم را سوراخ کرده و به درون چشم انسان نفوذ مى کند; و در اینجا اشاره به این است که به هر موجودى اصابت کند آن را سوراخ کرده و آتش مى زند.

ریشه کلمه

• ثقب‌ (۲ بار)

کلمات نزدیک مکانی

فَاسْتَفْتِهِم أَ شِهَاب مَن فَأَتْبَعَه هُم أَشَدّ الْخَطْفَة خَلْقا خَطِف أَم وَاصِب إِلاّ خَلَقْنَا عَذَاب

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...