حُشِر
از الکتاب
«حُشِرَ» از مادّه «حشر» (بر وزن نشر) به معناى بیرون ساختن جمعیت از قرارگاه و حرکت دادن آنها به سوى میدان مبارزه و مانند آن است; از این تعبیر و همچنین از تعبیر آیه بعد استفاده مى شود که سلیمان(علیه السلام)به سوى نقطه اى لشکرکشى کرده بود، اما این کدامیک از لشکرکشى هاى سلیمان است؟ به درستى معلوم نیست.
ریشه کلمه
- حشر (۴۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ کَانُوا النّاس إِذَا لِسُلَيْمَان الْمُبِين غَافِلُون جُنُودُه الْفَضْل لَهُم دُعَائِهِم مِن لَهُو هٰذَا أَعْدَاء عَن الْجِن إِن هُم الْإِنْس شَيْء کُل بِعِبَادَتِهِم الْقِيَامَة کَافِرِين الطّيْر فَهُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
