الرّوْع
از الکتاب
«رَوع» (بر وزن نوع) به معناى ترس و وحشت است، و «رُوع» (بر وزن نوح) به معناى روح یا بخشى از روح که مرکز نزول ترس و وحشت است مى باشد (به «قاموس اللغة» مراجعه شود).
ریشه کلمه
- روع (۱ بار)
قاموس قرآن
ترس. اضطراب (اقرب) [هود:74]. چون ترس از ابراهيم برفت. راغب گويد: روع به ضمّ (ر) به معنى قلب است مثل «اِنَّ الرَّوُحَ الْاَميتَ نَفَثَ فى رَوْعى» و به فتح (ر) ناراحت بودن قلب است و در ترسى مه به قلب وارد شده استعمال مىشود. در اقرب گفته روع به ضمّ (ر) قلب و به فتح (ر) فزع و ترس است... اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ إِبْرَاهِيم عَن جَاءَتْه ذَهَب الْبُشْرَى مَجِيد فَلَمّا يُجَادِلُنَا حَمِيد فِي قَوْم إِنّه إِن الْبَيْت لُوط
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...