جَبّار
از الکتاب
«جبّار» از مادّه «جَبْر» به کسى مى گویند که از روى خشم و غضب مى زند، مى کشد و نابود مى کند، و پیرو فرمان عقل نیست. به تعبیر دیگر، جبّار کسى است که دیگرى را مجبور به پیروى خود مى کند و یا مى خواهد نقص خود را با ادعاى عظمت و تکبر ظاهراً بر طرف سازد، هر گونه حقى براى خود بر مردم قائل است ولى هیچ حقى براى کسى بر خود قائل نیست، اینها همه از صفات بارز طاغوتیان و مستکبران در هر زمان است. ولى کلمه «جبّار» گاهى بر خداوند نیز اطلاق مى شود که به معناى دیگرى است و آن «اصلاح کننده موجود نیازمند به اصلاح» و یا «کسى که مسلّط بر همه چیز است» مى باشد، جالب این که «جبّار» اشاره به صفت نفسانى یعنى روح سرکشى است.
ریشه کلمه
- جبر (۱۰ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ کُل عَنِيد مِن مُتَکَبّر قَال وَرَائِه أَمْر أُتْبِعُوا قَلْب خَاب فِرْعَوْن يَا جَهَنّم فِي اتّبَعُوا هَامَان هٰذِه عَلَى اسْتَفْتَحُوا وَعِيد اللّه رُسُلَه ابْن الدّنْيَا يُسْقَى لِي لَعْنَة خَاف عَصَوْا يَطْبَع صَرْحا کَذٰلِک مَاء رَبّهِم آمَنُوا الّذِين بِآيَات
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
