النّذُر
از الکتاب
«نُذُر» جمع «نذیر» به معناى انذارکننده، و کنایه از پیامبران و رهبران الهى است، و یا جمع «انذار» یعنى: اخطار و تهدید غافلان و مجرمان است، که برنامه این رهبران الهى مى باشد.
اعم از آیات الهى، اخبار امم پیشین، و پیامبرانى که صداى آنها به گوش مردم رسیده است، بعضى نیز احتمال داده اند که «نُذُر» مصدر و به معناى «انذار» مى باشد، ولى معناى اول مناسب تر است ـ ضمناً «مَا» در «مَاتُغْنِ النُّذُر» نافیه است نه استفهامیه.
ریشه کلمه
- نذر (۱۳۰ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن فَتَوَل مَا کَذّبُوا خَلَت الْأُولَى تُغْن عَنْهُم أَزِفَت بِآيَاتِنَا فِرْعَوْن عَن فَهَل بَيْن قَوْم الْآزِفَة يَوْم نَذِير کُلّهَا آل لَيْس فَمَا قَد الْآيَات بَالِغَة لَهَا فَأَخَذْنَاهُم تُغْنِي تَتَمَارَى يَدْع هٰذَا لا يَدَيْه جَاء أَخْذ بِالْأَحْقَاف رَبّک لَقَد الدّاع مُزْدَجَر حِکْمَة يُؤْمِنُون مُدّکِر عَزِيز إِلَى آلاَء قَوْمَه إِلاّ يَنْتَظِرُون دُون فِيه فَبِأَي الْأَرْض شَيْء مُقْتَدِر أَنْذَر خَلْفِه مِثْل نُکُر أَلاّ الْأَنْبَاء إِذ السّمَاوَات عَاد تَعْبُدُوا أَخَا فِي
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
