يَلْمِزُک
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
عيب. در قاموس گفته:«اَلَّلمْزُ: اَلْعَيْبُ وَ الْاِشارَةُ بِالْعَيْنِ» در نهايه نيز عيب معنى كرده، در اقرب الموارد آمده: «لَمَزَهُ لَمْزاً: عابَهُ» همچنين است قول طبرسى در مجمع [توبه:58]. بعضى از منافقان در باره صدقات بر تو خرده مىگيرند اگر از آن داده شوند خوشنود گردند. [حجرات:11]. بر خودتان عيب نگيريد، درجاى خود گفته شده مسلمانان از حيث دين به حكم يك پيكراند لذا عيب بر ديگران عيب بر خويشتن است. [همزه:1]. واى بر هر طعنه زن عيب ساز، لمّاز ولمزه به معنى كثيراللمز است.
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
