يَجْمَحُون
«یَجْمَحُونَ» از مادّه «جِماح» به معناى حرکت شتابانه و شدیدى است که هیچ چیز نتواند از آن جلوگیرى کند، همانند حرکت اسب هاى سرکش و چموش، که نتوان آنها را متوقف ساخت و به همین جهت چنین اسبى را «جَمُوح» مى گویند.
ریشه کلمه
- جمح (۱ بار)
قاموس قرآن
شتاب رفتن. راغب گويد: اصل آن در اسب است (اسب سركش) كه نشاط و تند رفتنش طورى باشد كه راكب نتواند آن را باز دارد. در قاموس و اقرب نيز نظير آن گفته است، مصدر آن جمع و جموح و جماح آمده (قاموس) [توبه:57] اگر پناهگاه يا نهانگاهها يا گريز گاهى مىيافتند شتابان و با نشاط به سوى آن رو مىكردند . مجمع البيان آن را شتاب رفتن معنى كرده و در ذيل اللغة فرموده: جماح تند رفتن است كه چيزى رونده را باز ندارد در نهج البلاغه هست «وَصَدِّهِمْ عَنِ الْحَقِّ وَ جِماحِهِمْفى التّيهِ» خطبه 179 و اعراضشان از حق و شتابشان در گمراهى . از اين ماده در قرآن فقط صيغه فوق است .
