الْغَابِرِين
از الکتاب
«غابِر» به کسى مى گویند که همراهانش بروند و او باقى بماند، همان طور که خانواده «لوط» با او رفتند و تنها همسر او در شهر باقى ماند و به سرنوشت گنهکاران گرفتار شد.
«غابِر» از مادّه «غبور» به معناى باقیمانده چیزى است، و هر گاه جمعیتى از نقطه اى حرکت کنند و کسى باقى بماند، به او «غابر» مى گویند. و نیز به همین جهت باقیمانده خاک را «غبار» مى نامند، و «غُبْرَه» به باقیمانده شیر در پستان حیوان گفته مى شود.
و نسبت به همسر لوط از این جهت است: زنى که در خانواده نبوت بوده، نمى بایست از «مسلمین و مؤمنین» جدا شود، اما کفر، شرک و بت پرستى او سبب جداییش گردید.
ریشه کلمه
- غبر (۸ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ إِلاّ مِن عَلَيْهِم أَهْلَه امْرَأَتَه أَمْطَرْنَا کَانَت ثُم أَجْمَعِين مَطَرا فِي دَمّرْنَا عَجُوزا الْآخَرِين إِنّا إِنّکُم فَلَمّا مُنْزِلُون جَاء لَمِن لَمّا عَلَى أَن قَدّرْنَاهَا آل إِنّهَا قَدّرْنَا جَاءَت امْرَأَتَک أَهْل لُوط رُسُلُنَا فَانْظُر يَتَطَهّرُون هٰذِه لَتَمُرّون الْمُرْسَلُون فَأَنْجَيْنَاه فَسَاء قَال أَهْلَک لُوطا مَطَر کَيْف الْقَرْيَة رِجْزا نَجّيْنَاه فَنَجّيْنَاه الْمُنْذَرِين سِيء کَان لَمُنَجّوهُم لَنُنَجّيَنّه إِذ مُنَجّوک عَاقِبَة بِهِم فِيهَا تَحْزَن بِمَن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
