کَهْلا
از الکتاب
«کَهْل» به معناى شخص یا چیزى است که به سرحدّ کمال رسیده است، و از آنجا که انسان در سى سالگى تا چهل یا پنجاه سالگى به حدّ تکامل مى رسد، این سال ها را سال هاى کهولت مى نامند، و کمتر از آن را «شَباب» (جوانى) و بیشتر از آن را «شَیب» (پیرى) مى گویند.
ریشه کلمه
- کهل (۲ بار)
قاموس قرآن
طبرسى فرموده :كهل مابين جوانى و پيرى است و از آن است «اِكْتَهَلَ النَّبْتُ» يعنى علف بلند و قوى شد، به قولى كهولت رسيدن به سن چهل و سه سالگى است. [آل عمران:46]. يعنى در گهواره و در بزرگى با مردم سخن گويد و از شايستگان است اين آيه و آيه [مائده:110]. هر دو در باره عيسى «عليه السلام» است و دوبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است ،سخن گفتن آن حضرت در گهواره در سوره مريم مذكور مىباشد.
کلمات نزدیک مکانی
وَ الْمَهْد فِي النّاس مِن إِذ قَالَت عَلّمْتُک الصّالِحِين الْکِتَاب رَب تُکَلّم أَنّى يُکَلّم الْحِکْمَة الْمُقَرّبِين يَکُون الْقُدُس لِي بِرُوح التّوْرَاة أَيّدْتُک
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
