بِالْبَاطِل
«باطل» یعنى پندارها، خیال ها، نیرنگ ها، افسانه هاى خرافى، کارهاى بیهوده و بى هدف و هرگونه انحراف از قوانین حاکم بر عالم هستى. در این که منظور از «باطل» در سوره «بقره» چیست؟ تفسیرهاى مختلفى ذکر کرده اند: بعضى، آن را به معناى اموالى که از روى غصب و ظلم به دست مى آید دانسته اند. بعضى اشاره به اموالى که از طریق قمار و مانند آن فراهم مى گردد. و بعضى آن را اشاره به اموالى مى دانند که از طریق سوگند دروغ (و انواع پرونده سازى هاى دروغین به دست مى آید). ولى ظاهر این است مفهوم آیه عمومیت دارد و همه این مسائل و غیر اینها را شامل مى شود; زیرا «باطل» که به معناى زایل و از بین رونده است، پس همه را در بر مى گیرد. و اگر در بعضى از روایات، از امام باقر(علیه السلام)تفسیر به «سوگند دروغ»، و در روایتى از امام صادق(علیه السلام) تفسیر به «قمار» شده است، در واقع از قبیل بیان مصداق هاى روشن است.
ریشه کلمه
