کُل
از الکتاب
ریشه کلمه
- کلل (۳۷۷ بار)
قاموس قرآن
(به ضم كاف) اسمى است دلالت بر استغراق دارد، دائم الاضافه است خواه مضاف اليه در لفظ باشد يا در تقدير، به نكرده و معرفه اضافه مىشود، معناى تمام، همه و جميع مىدهد [بقره:20]. خدا بر همه چيز توانا است [اسراء:29]. دستت را باز مكن تمام باز كردن. در اقرب الموارد گويد: گاهى براى تكثير و مبالغه آيد مثل [احقاف:25]. ولى ظاهراً در آيه براى استغراق است يعنى هلاك مىكند هرچيزى را كه بر آن بگذرد. و چون ماء مصدرى به آن لاحق شود معنى تكرار و «هر وقت» مىدهد، [آل عمران:37]. هر وقت زكريا در محراب پيش مريم آمد نزد وى روزى يافت.
کلمات نزدیک مکانی
وَ شَيْء مِن اللّه عَلَى فِي إِن مَا لا هُو قَدِير نَفْس إِلاّ فِيهَا أَن مَن بِمَا لَه الْأَرْض کَان يَوْم الّذِين أُمّة کُل ثُم الّذِي أَ قُل بِه هُم إِلَى ذٰلِک السّمَاوَات يَا إِذَا هٰذَا عَلَيْهِم يَشَاء کَسَبَت عِنْد الثّمَرَات شَهِيد لَهُم لَم قَال خَلَق الْقَمَر إِلٰه رَبّنَا أَثِيم لِأَجَل خَلْق عَنِيد يَرَوْا يَعْلَم يُظْلَمُون الْحَق عَلِيم مَاء فَأَخْرَجْنَا الْمُلْک أُولٰئِک مِنْه تَفْصِيلا جَاء جَهَنّم الزّبُر أَلا رَبّهِم اثْنَيْن بِيَدِه مَرّة لِمَن أَصْحَاب أَنْبَتْنَا لَدَيْهِم السّاعَة رَب يَقُولُون الْحِسَاب يُؤْمِنُون قَرْيَة أَنْزَلْنَا يُحْيِي بِهَا تَر مُخْتَال لَعَلّکُم مُمَزّق السّمْع کَذّب کَفَرُوا رَوَاسِي الشّيَاطِين الْکِفْل مُوسَى فِيه جِئْنَا تَنَزّل أَنْت