الأنبياء ٩٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۵۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(گروهی از پیروان ناآگاه آنها) کار خود را به تفرقه در میان خود کشاندند؛ (ولی سرانجام) همگی بسوی ما بازمی‌گردند!

|ولى آنها امر [دين‌] خويش را ميان خود قطعه قطعه كردند [و فرقه‌ها شدند، ولى‌] همه آنان به سوى ما باز مى‌گردند
و[لى‌] دينشان را ميان خود پاره پاره كردند. همه به سوى ما بازمى‌گردند.
و امت (با این سفارش) باز در کار دین، بین خود تفرقه و اختلاف انداختند (و ملت واحد را پریشان و متفرق ساختند ولی) باز رجوع همه به سوی ما خواهد بود.
ولی [آنان] آیینشان را در میان خود قطعه قطعه کردند [و نسبت به دین گروه گروه شدند و به شدت با هم اختلاف پیدا کردند]؛ و همه آنان به سوی ما باز خواهند گشت [تا کیفر سخت این گروه گرایی را ببینند.]
و در دين خويش فرقه فرقه شدند. همه به نزد ما بازمى‌گردند.
ولی آنان در کار خود اختلاف یافتند، همگی‌شان به سوی ما باز می‌گردند
و [مردم‌] كار- آيين- خويش را در ميان خود پاره پاره كردند- در دين گروه گروه شدند- [و] همه به سوى ما بازخواهند گشت.
(امّا با وجود این وحدت ملّت و وحدت آئین، برخیها گوش به رهنمودهای آسمانی نداده و) کار (دین و آئین) خویش را در میان خود به تفرقه انداخته و (می‌اندازند و گروه گروه شده و می‌شوند و سرانجام) همگی به سوی ما برمی‌گردند (و ما به حساب اعمالشان می‌رسیم).
و (اما) کارشان را میان خودشان پاره پاره کردند. همگان تنها سوی ما برگشت‌کنندگانند.
و پخش کردند کار خویش را میان خویش هر کدامند بسوی ما بازگردانندگان‌


الأنبياء ٩٢ آیه ٩٣ الأنبياء ٩٤
سوره : سوره الأنبياء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَقَطَّعُوا»: از هم گسیختند، و انگار هر یک قطعه و تکّه‌ای با خود بردند. «أَمْرَهُمْ»: مراد کار و بار دین انسانها است که در اصول یکی بوده و توسّط انبیاء خدا در طول زمان به مردمان رسانده شده است.


تفسیر

نکات آیه

۱- امت هاى پیامبران گذشته، پس از یک دوره وحدت دینى، به اختلاف و پراکندگى در پرستش خداى واحد مبتلا شدند. (أُمّة وحدة و أنا ربّکم فاعبدون . و تقطّعوا أمرهم بینهم) برداشت بالا، مبتنى بر این است که ضمیرهاى جمع در «تقطّعوا أمرهم بینهم» به امت هاى پیامبران گذشته بازگردد و در حقیقت بیانگر چگونگى واکنش مردم و وضعیت دین توحیدى پس از مرگ انبیا در میان پیروانشان باشد. گفتنى است «أمر» به معناى «شأن» است و بر تمامى رفتارها و سخنان اطلاق مى شود; ولى دراین آیه - به تناسب مقام - مقصود از آن دین است.

۲- مردم، خود عامل اختلاف در دین شدند و نه پیامبران الهى. (أُمّة وحدة ... و تقطّعوا أمرهم بینهم) خداوند، اختلاف و پراکندگى را به خود مردم نسبت داده است (و تقطّعوا أمرهم بینهم) این نسبت مى تواند براى رفع این توهّم باشد که تعدد پیامبران موجب اختلاف میان مردم گردید.

۳- بازگشت تمامى انسان ها به سوى خداوند است. (کلٌّ إلینا رجعون )

۴- قیامت و بازگشتن تمامى انسان ها به پروردگار واحد، مقتضى پرهیز از اختلاف و پراکندگى در دین است. (أُمّة وحدة و أنا ربّکم فاعبدون . و تقطّعوا أمرهم بینهم کلٌّ إلینا رجعون) جمله «کلٌّ إلینا راجعون» مستأنفه بیانى است; یعنى، بیانگر پاسخ سؤال مقدر است که عاقبت این پراکندگى چیست؟ تذکر و یادآورى این نکته مى تواند هشدار و تعریضى باشد به غافلان از قیامت که به اختلاف در دین پرداخته اند.

۵- اختلاف کنندگان در دین توحیدى، در قیامت مورد بازخواست خداوند قرار خواهند گرفت. (و تقطّعوا أمرهم بینهم کلٌّ إلینا رجعون)

موضوعات مرتبط

  • اختلاف: زمینه اجتناب از اختلاف دینى ۴; عوامل اختلاف دینى ۲; مواخذه اخروى اختلاف افکنان ۵
  • امتها: اختلاف دینى امتها ۱; تاریخ امتها ۱
  • انبیا: نقش انبیا ۲
  • انسانها: فرجام انسانها ۳
  • بازگشت به خدا :۳، ۴
  • جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳
  • قیامت: نقش قیامت ۴
  • مردم: نقش مردم ۲

منابع