طه ٣٧
ترجمه
طه ٣٦ | آیه ٣٧ | طه ٣٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَنَنَّا عَلَیْکَ»: در حق تو انعام و احسان کردهایم.
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - برآورده شدن خواسته هاى موسى(ع) در وادى طوى، نعمتى سنگین از جانب خداوند بر آن حضرت بود. (قد أُتیت سؤلک یموسى . و لقد مننّا علیک مرّة أُخرى) «منّة» به معناى نعمت سنگین است (مفردات راغب).
۲ - موسى(ع) پیش از گام نهادن در وادى طوى نیز مورد لطف و عنایت و مشمول نعمت سنگین خداوند شده بود. (و لقد مننّا علیک مرّة أُخرى)
۳ - برخوردارى موسى(ع) از نعمت بزرگ خداوند در گذشته، مایه اطمینان او به اجابت حتمى خواسته هایش در وادى طوى بود. (و لقد مننّا علیک مرّة أُخرى) تعبیر «لقد» نشانه سوگند است. خبر از گذشته همراه با تأکید، براى ایجاد اطمینان نسبت به وعده هاى مربوط به آینده (أُوتیت سؤلک) است.
۴ - نعمت عطا شده به موسى(ع) در کوه طور، هم سان نعمت گران قدرى بود که در گذشته موسى(ع) به او عطا شده بود. (و لقد مننّا علیک مرّة أُخرى)
۵ - همواره باید نعمت هاى گذشته و حال را وابسته به خواست خداوند دانست. (و لقد مننّا علیک مرّة أُخرى)
موضوعات مرتبط
- خدا: آثار مشیت خدا ۵
- ذکر: ذکر منشأ نعمت ۵
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۲، ۳
- موسى(ع): اجابت دعاى موسى(ع) ۱; دلایل اجابت دعاى موسى(ع) ۳; فضایل موسى(ع) ۲، ۳، ۴; موسى(ع) در کوه طور ۴; نعمتهاى موسى(ع) ۱، ۳، ۴
- نعمت: مراتب نعمت ۱، ۳، ۴; مشمولان نعمت ۱، ۲، ۳، ۴