السجدة ٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

او همان کسی است که هر چه را آفرید نیکو آفرید؛ و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد؛

همان كسى كه همه چيز را نيكو آفريد، و آفرينش انسان را از گل آغاز كرد
همان كسى كه هر چيزى را كه آفريده است نيكو آفريده، و آفرينش انسان را از گِل آغاز كرد؛
آن خدایی که هر چیز را به نیکوترین وجه خلقت کرد و آدمی را نخست از خاک (پست بدین حسن و کمال) بیافرید.
همان کسی که آنچه را آفرید نیکو ساخت، و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد،
آن كه هر چه را آفريد به نيكوترين وجه آفريد و خلقت انسان را از گل آغاز كرد.
و [همان‌] کسی که هرچیز را که آفرید نیکو آفرید، و آفرینش انسان [/آدم‌] را از گل آغاز کرد
آن كه هر چه آفريد به نيكوترين شيوه ساخت و آفرينش آدمى را از گِل آغاز كرد.
آن کسی است که هر چه را آفرید، نیکو آفرید، و آفرینش انسان (اوّل) را از گل آغازید.
کسی که همه چیز را نیکو آفرید و آفرینش انسان را از گِل آغاز کرد‌؛
آنکو نکو کرد هر چیزی آفرینش آن را و آغاز کرد آفرینش انسان را از گل‌


السجدة ٦ آیه ٧ السجدة ٨
سوره : سوره السجدة
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَحْسَنَ»: زیبا و آراسته و پیراسته کرد. یعنی کاخ عظیم خلقت را بر «نظام احسن» آفریده است و کاملتر و زیباتر از آن تصوّر نمی‌شود. به گونه‌ای که میان همه موجودات پیوند و هماهنگی است و به هر کدام آنچه را به زبان حال خواسته است عطاء فرموده است (نگا: طه / ). «طِینٍ»: گِل. یعنی مخلوق برجسته انسان نام را از موجود ساده و کم ارزش گِل آفریده است و او را گُل سرسبد جهان خلقت کرده است و شاعر در این باره چه نیکو سروده است: دهنده‌ای که به گُل نَکهت و به گِل جان داد

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند، همه آفریده هاى خود را، به صورتى نیکو و شایسته پدید آورده است. (اللّه ... الذى أحسن کلّ شىء خلقه)

۲ - آفرینش موجودات به صورتى نیکو و شایسته، نشانه تدبیر و علم الهى است. (یدبّر الأمر ... علم ... الذى أحسن کلّ شىء خلقه)

۳ - زیبا و نیکو آفریده شدن پدیده ها، از جمله آیات الهى است. (اللّه الذى ... الذى أحسن کلّ شىء خلقه)

۴ - کاستى ها و زشتى هاى پدیده هاى زشت و ناقص، ربطى به آفرینش خداوند ندارد. (أحسن کلّ شىء خلقه)

۵ - آغاز آفرینش انسان (آدم)، از گِل است. (و بدأ خلق الإنسن من طین)

۶ - آدم(ع)، از گِل آفریده شده است. (و بدأ خلق الإنسن من طین) با توجه به آیات قرآن و واقعیت تاریخى، مراد از «الإنسان» در آیه، آدم است.

۷ - خلقت موجودى شگفت مانند انسان از گِلى بى شکل و فاقد حیات، نمود آفرینش نیکوى خدا است. (أحسن کلّ شىء خلقه و بدأ خلق الإنسن من طین)

۸ - آفرینش انسان از گِل، نشانه علم و تدبیر خدا است. (یدبّر الأمر ... علم الغیب و الشهدة ... و بدأ خلق الإنسن من طین)

۹ - انسان، در میان سایر موجودات جهان، موجودى ممتاز است. (أحسن کلّ شىء خلقه و بدأ خلق الإنسن من طین) ذکر انسان، به تنهایى از میان پدیده هاى عالم (کلّ شىء) احتمال دارد به جهت نکته یاد شده باشد.

۱۰ - قبل از انسان ها، پدیده هاى دیگرى چون گِل (آب و خاک) آفریده شده بودند. (و بدأ خلق الإنسن من طین)

موضوعات مرتبط

  • آب: خلقت آب ۱۰
  • آدم(ع): آدم(ع) از گل ۶; عنصر خلقت آدم(ع) ۶
  • آیات خدا :۳
  • انسان: انسان از گل ۵، ۷، ۸; عنصر خلقت انسان ۵، ۷، ۸; فضایل انسان ۹; موجودات قبل از انسان ۱۰
  • خاک: خلقت خاک ۱۰
  • خدا: خالقیت خدا ۱، ۴، ۷; نشانه هاى تدبیر خدا ۲، ۸; نشانه هاى علم خدا ۲، ۸
  • موجودات: حسن خلقت موجودات ۱، ۲، ۳، ۷; منشأ نقص موجودات ۴

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=السجدة_٧&oldid=114547»