مريم ٣٦
ترجمه
| مريم ٣٥ | آیه ٣٦ | مريم ٣٧ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«هذا»: این راهی که شما را بدان دعوت کردم (نگا: زخرف / و ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۴۰ سوره مريم
- اشاره به شباهتهاى داستان يحيى و داستان عيسى (عليهما السلام )
- مراد از جمله : ((فاتخذت من دونهم حجابا((
- مقصود از روحى كه براى مريم (عليه السلام ) به صورت بشرمتمثل شد
- گفتارى در معناى تمثل
- نقد و بررسى چهار اشكال و شبهه اى كه پيرامون جبرئيل براى مريم مطرح شده است
- پاسخ به اشكال دوم درباره تمثل
- پاسخ به اشكالهاى سوم و چهارم
- حاصل سخن درباره حقيقت تمثل
- پناه بردن مريم به خدا و آگاهانيدن او به دارا شدن پسر شدن پسرى توسط جبرئيل
- حكايت وضع حمل مريم و اندوه و نگرانى او در اين خصوص
- حضرت عيسى (ع ) مادر خود را تسلى و دلدارى مى دهد
- سفارش به روزه سكوت گرفتن براى رهايى از زخم زبان مردم
- وجوم مختلف درباره لفظ ((كان (( در جمله : ((كيف نكلم من كان فى المهد صبيا((
- سخن گفتن عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...((
- تقرير حجتى بر نفى فرزند بودن عيسى (عليه السلام ) براى خدا
- توبيخ كسانى كه درباره عيسى (عليه السلام ) اختلاف كردند و گمراه گشتند، و تهديدآنان
- معناى جلمه (لكن الظالمون اليوم فى ظلال مبين )
- روز قيامت براى ظالمين روز حسرت است
- توضيحى درباره مراد از اينكه فرمود: ((انا نحن نرث الاءرض و من عليها...((
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به مريم وحمل او به عيسى و تكلم عيسى در نوزادى و...)
نکات آیه
۱- حضرت عیسى(ع) در گهواره، خداوند را پروردگار خود و دیگر انسان ها معرفى کرد. (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم) جمله «إنّ اللّه ربّى ...» عطف بر «إنّى عبد اللّه» در آیات قبل است. این آیه نیز نقل بخشى از گفته هاى عیسى(ع) در گهواره است و آیات «ذلک عیسى ... کن فیکون» در این بین معترضه مى باشد. تشابه این جمله با آنچه در سوره آل عمران و زخرف از عیسى(ع) نقل شده، تأیید کننده این نکته است.
۲- عیسى(ع)، خود را چون همه مردم، موجودى نیازمند به ربوبیت خدا دانست و آن را به همگان اعلام کرد. (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم)
۳- دعوت همه مردم به پذیرش توحید ربوبى و پرستش خداى یگانه، از جمله سخنان عیسى(ع) در گهواره (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۴- خداوند، تدبیرکننده و پرورش دهنده همه انسان ها است. (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم)
۵- عبادت و پرستش خداى یکتا لازم است. (فاعبدوه)
۶- لزوم عبودیت در برابر پروردگار، وظیفه اى بى نیاز از هرگونه استدلال (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه) در کلام عیسى(ع) این موضوع که «هرکس ربّ باشد، سزاوار پرستش است»، اصلى پذیرفته شده تلقى شده است.
۷- توجه به فراگیر بودن ربوبیتِ خداوند بر همه آدمیان، زمینه ساز ترک پرستش غیر او است. (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه) جمله «إنّ اللّه...» تعلیل براى فاعبدوه مى باشد، یعنى اعبدوا اللّه لأنّه ربّى و ربّکم.
۸- عبادت، پذیرش عملى ربوبیت خداوند است. (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه)
۹- پرستش خداى یگانه و اعتقاد به توحید ربوبى، صراط مستقیم است. (و إنّ اللّه ربّى و ربّکم فاعبدوه هذا صرط مستقیم)
۱۰- راه یابى به صراط مستقیم، هدف اصلى از عبادت خداوند است. (فاعبدوه هذا صرط مستقیم)
۱۱- عیسى(ع)، دعوت کننده مردم به صراط مستقیم (هذا صرط مستقیم)
موضوعات مرتبط
- انسان: بداهت عبودیت انسان ها ۶; تکلیف انسان ها ۶; مدبر انسان ها ۴; مربى انسان ها۱، ۴
- توحید: اهمیت توحید عبادى ۵; توحید عبادى ۹; دعوت به توحید ربوبى ۳; دعوت به توحید عبادى
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۴
- خدا: تدبیر خدا ۴; ربوبیت خدا ۱، ۴; قبول ربوبیت خدا ۸
- ذکر: آثار ذکر ربوبیت خدا ۷
- صراط مستقیم ۹: دعوت به صراط مستقیم ۹ ۱۱; هدایت به صراط مستقیم ۹ ۱۰
- عبادت: آثار عبادت ۸; اهمیت عبادت خدا ۵; بداهت عبادت خدا ۶; زمینه ترک عبادت غیرخدا ۷; زمینه عبادت خدا ۷; فلسفه عبادت خدا ۱۰
- عقیده: عقیده به توحید ربوبى ۹
- عیسى(ع): بینش عیسى(ع) ۲; تکلم عیسى(ع) در نوزادى ۱، ۳; دعوتهاى عیسى(ع) ۳، ۱۱; قصه عیسى(ع) ۱; مربى عیسى(ع) ۱; نیازهاى معنوى عیسى(ع) ۲
- نیازها: نیاز به ربوبیت خدا ۲
