بَاخِع
از الکتاب
«باخع» از مادّه «بخع» (بر وزن بخش) به معناى هلاک کردن خویشتن از شدت غم و اندوه و به تعبیر دیگر «دق مرگ نمودن» است. این تعبیر نشان مى دهد که تا چه اندازه پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) نسبت به مردم دلسوز و در انجام رسالت خویش اصرار و پافشارى داشت; و از این که مى دید تشنه کامانى در کنار چشمه زلال قرآن و اسلام نشسته اند و باز از تشنگى فریاد مى کشند، ناراحت بود.
ریشه کلمه
- بخع (۲ بار)
قاموس قرآن
كشتن و تلف كردن خود از اندوه [شعراء:3] شايد تو خودت را تلف كنى از اين كه ايمان نمىآورند در قاموس و مفردات آمده: «البخ قتل النفس غَمّاً» اين كلمه معانى ديگرى نيز دارد ولى در قرآن نيامده است. اقرب الموارد گفته: «بَخَعَ نفسه: قَتَلَهُ مِنْ وَجْدٍ اَو غَيظٍ».
در حال بارگیری...
