بَاخِع
از الکتاب
«باخع» از مادّه «بخع» (بر وزن بخش) به معناى هلاک کردن خویشتن از شدت غم و اندوه و به تعبیر دیگر «دق مرگ نمودن» است. این تعبیر نشان مى دهد که تا چه اندازه پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) نسبت به مردم دلسوز و در انجام رسالت خویش اصرار و پافشارى داشت; و از این که مى دید تشنه کامانى در کنار چشمه زلال قرآن و اسلام نشسته اند و باز از تشنگى فریاد مى کشند، ناراحت بود.
ریشه کلمه
- بخع (۲ بار)
قاموس قرآن
كشتن و تلف كردن خود از اندوه [شعراء:3] شايد تو خودت را تلف كنى از اين كه ايمان نمىآورند در قاموس و مفردات آمده: «البخ قتل النفس غَمّاً» اين كلمه معانى ديگرى نيز دارد ولى در قرآن نيامده است. اقرب الموارد گفته: «بَخَعَ نفسه: قَتَلَهُ مِنْ وَجْدٍ اَو غَيظٍ».
کلمات نزدیک مکانی
إِن نَفْسَک فَلَعَلّک الْمُبِين کَذِبا لَعَلّک إِلاّ الْکِتَاب عَلَى أَلاّ يَکُونُوا يَقُولُون آثَارِهِم آيَات تِلْک مُؤْمِنِين طسم لَم نَشَأ أَفْوَاهِهِم مِن يُؤْمِنُوا نُنَزّل عَلَيْهِم بِهٰذَا تَخْرُج الْحَدِيث أَسَفا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
